woensdag 14 mei 2014

Een kookpan van 20.000 liter

Als kind groeiden we op met de bouillonblokjes van Knorr en misschien zit dat het imago van het huidige merk nog altijd in de weg. Geheel ten onrechte als je in Finland het bedrijf bezoekt dat de fonds van Knorr Professional maakt. Botten worden keurig gepinceerd en de recepturen bestaan uit uitsluitend verse grondstoffen, zonder kunstmatige toevoegingen. De recepten zijn overigens ontwikkeld door chefs als Peter Goossens en Onno Kokmeyer. Alleen zijn de pannen een tikje groter dan bij u in de keuken. Een aantal topchefs was in Finland op bezoek, u kan hier het filmpje zien: http://www.youtube.com/watch?v=YfZyO0EGQB8

En wilt u vervolgens de smaak en kwaliteit zelf proberen? U krijgt momenteel een gratis sample. Bezoek daarvoor http://www.unileverfoodsolutions.nl/magazine/Knorr_Professional_Schaaldierenfond_CS_1  en u krijgt de lekkernij thuisgestuurd. Unilever is met zijn fonds heel goed bezig, vind ik.

maandag 12 mei 2014

Valse retoriek?

In  de nieuwste Horeca Revue is een interessant artikel te lezen over hoe de Vlaamse politieke partijen de horeca bezien en wat ze ermee van plan zijn. Als je het zo leest, kan de horeca ondernemer voortaan op twee oren slapen, er wordt aan hem gedacht en er wordt voor hem gezorgd. Volgens mij is het hoofdzakelijk de goedkope verkiezingsretoriek die we altijd al hoorden. Zodra straks de postjes verdeeld zijn, blijkt er van de beloften nul-komma-nul in huis te komen. Deels komt dat omdat de meeste partijen ronduit staan te liegen, ze weten dat politieke leugens door het volk zelden worden afgestraft. Voor een ander deel komt het door het failliete Belgische rechtssysteem. We weten nauwelijks wie de Waalse politici zijn en mogen er ook niet op stemmen. Maar wel hebben ze een meerderheid in de Belgische regering. Leg mij dat maar eens uit.

Horeca Revue vroeg de diverse Vlaamse partijen naar hun standpunten. Laat ons met de retoriek beginnen, alle partijen dragen de horeca een warm hart toe. NVA zegt: De rijke horeca cultuur in Vlaanderen moeten we koesteren. CD&V zegt: De horeca heeft (...) een onmisbare rol in het economische weefsel van Vlaanderen. SP.A zegt: De horeca moet ten volle ondersteund worden. Open VLD zegt: De horeca is een fundamentele pijler van de Vlaamse cultuur. Groen zegt: De horeca is voor onze economie en samenleving onmisbaar. De enige twee die niet de loftrompet steken, zijn Vlaams Belang en LDD.

Een heikel punt is de black box, de verzegelde kassa die alle zwarte omzet moet voorkomen. Deze had al moeten zijn ingevoerd, maar wordt steeds uitgesteld en hangt als een zwaard boven de sector. Waarom telkens uitstel? Omdat een kind beseft dat de volledige horeca daarmee acuut om zeep zou worden gebracht. In tegenstelling tot andere landen is het in België vrijwel onmogelijk om alles wit te doen, dit omdat België zo ongeveer de hoogste loonkosten ter wereld heeft. In Europa is alleen Zweden duurder. De totale loonkost per gewerkt uur bedraagt in België maar liefst € 40,40. In Nederland is dat € 31,40 en in Engeland nog geen 22 euro (zie grafiek).


Stel dat je als Belgische restaurateur 10 mensen in dienst hebt die 8 uur werken, je hebt dan dik 3.200 euro loonkosten per dag. Hoeveel tafeltjes heb je daar voor nodig? Te veel om met 10 man te behappen. De enige oplossing om niet binnen een week failliet te gaan, is zwart betalen. Zwarte omzet is in België gewoon een overlevingsstrategie die je niemand kan kwalijk nemen. Telkens als er verkiezingen zijn, roepen de politieke partijen dat ze iets aan de loonkosten gaan doen. De praktijk? In 5 jaar tijd, van 2008 tot 2013, verhoogden de Belgische loonkosten met 15,4%....!
Om zwarte omzet tegen te gaan, moet zwartwerken worden uitgebannen, de loonkosten moeten omlaag. Hoe denken de Vlaamse partijen dat te doen? Vlaams Belang wil allereerst de sociale werkgeverslasten aanpakken. Op dit moment betalen de werkgevers tussen 35 en 40% sociale bijdragen bovenop het bruto loon. VB wil die lasten acuut met een kwart verlagen, gevolgd door verdere verlagingen op termijn. Bovendien wil VB voor de hele horeca een btw-tarief van 6% en wil de partij de restaurantbonnetjes aftrekbaar maken.
Groen wil eveneens de werkgeverslasten verlagen, maar ziet vooral een oplossing in lagere energiekosten door een duurzaam energieverbruik. Zeg maar volkscafé De Sportduif met herwinbare energie. Daarmee bewijst deze partij dat zij nog steeds uit kabouter plops bestaat.
Open VLD zet vooral in op goedkope flexibele arbeid. Mensen die al een andere baan hebben of met pensioen zijn, zouden 500 euro per maand mogen bijverdienen tegen een vaste lastendruk van 25%. Ditzelfde zou gelden voor overuren, toeslagen en fooien van vaste medewerkers.
LDD heeft ongeveer dezelfde mening als VB en koppelt die aan forse besparingen bij de overheid. Minder ministerposten, afschaffen van provincies, bestrijding van lui ambtenarenvet.
CD&V zegt de lasten op arbeid te willen verlagen, iets aan de kosten van overuren te willen doen en het werk voor studenten aantrekkelijker te maken.
NVA wil de werkgeversbijdragen verlagen, met als doel de loonkloof tussen België en omringende landen weg te werken. Het verlaagde btw-tarief van 12% moet op alle dranken toepasbaar zijn en administratief moet en kan het voor de ondernemers veel eenvoudiger worden gemaakt want ook dat levert besparingen op.
De socialisten van de SP.A wil de lasten verlagen om het personeel meer te laten overhouden. Dan volgt er een technisch gecompliceerd verhaal met veel cijfertjes waar ik weinig van snap. Vervolgens moet het personeel een contract krijgen dat zekerheid biedt. Een btw verlaging? Nee, zegt SP.A, maar ook geen verhoging.

Al met al is de conclusie dat àlle partijen de lasten willen verlagen. Van de partijen die in de regering zitten of zaten, wil ik weten waarom de lasten dan juist telkens stijgen. Of waarom ze niet alvast met verlagen begonnen zijn, terwijl ze bij de vorige verkiezingen ook al beloftes deden.
Beste politici, ik denk dat de horeca ondernemers een beetje argwanend zijn. Ze geloven u niet omdat u nog nooit geloofwaardig bent geweest. Ze vertrouwen u niet omdat u nog nooit te vertrouwen bent geweest. De bal ligt bij u, niet bij de ondernemers. Terwijl u comfortabel achterover in het pluche leunt, proberen de ondernemers letterlijk te overleven. Laat eerst maar eens zien dat uw verhalen geen valse retoriek zijn. Verlaag de loonlasten zoals u allemaal belooft en begin er morgenochtend al aan.

vrijdag 9 mei 2014

Vrachtwagencantine

Als men in de gastronomie over innovaties spreekt, bedoelt men in het vakgebied meestal high tech. Dat is een foute benadering want slechts 20% van de innovaties zijn technisch of kooktechnisch. Veel belangrijker zijn sociale, organisatorische, commerciële of zelfs financiële aspecten. De meest voorkomende vorm van innovatie is het gebruik van bestaande elementen op een andere manier. Een voor de hand liggend voorbeeld is de foodtruck.

Dit concept dat in de VS en Australië ontstond, is het voortborduren op het succes van de frietkraam, het hot dog karretje en de pizza auto, gewoon de combinatie van vier wielen en voeding. Waarom zou die combinatie exclusief moeten bestaan voor slecht voedsel? Waarom zou het niet hoogkwalitatief en gastronomisch kunnen? In het straatbeeld van New York, Melbourne of London is de foodtruck al een gewone verschijning geworden, andere landen lopen nog achterop. Maar dat gaat veranderen, in Frankrijk bijvoorbeeld werden in de tweede helft van 2013 dertig nieuwe foodtrucks verkocht, met name voor Parijs. ICT speelt bij de foodtruck een grote rol. De chef heeft een gelikte website waarop hij zijn menukaart, zijn route en standplaatsen zet. Ondersteund door de sociale media weet iedereen waar de truck zich op welk moment bevindt.


De foodtruck kan een leuk en nuttig alternatief voor een vast restaurant zijn. Elke spin zou zijn web graag de hele dag door verplaatsen naar waar de meeste vliegjes zijn. Pop upper kan het niet. Terwijl de kosten voor een foodtruck aanmerkelijk lager zijn dan voor een gevestigd restaurant. Met een beetje goede wil ben je met een ingerichte truck klaar voor een ton en huishuur is niet aan de orde.


In Amerika is onderzocht dat de gemiddelde maximale omzet van een foodtruck zo'n 70.000 euro per maand bedraagt, dat lijkt me niet slecht. Uiteraard zijn er wel probleempjes te overwinnen en die hebben meestal met de gemeentes te maken. Een gemeentebestuur kan knap lastig zijn. Steden als Bordeaux en Montreal proberen de foodtruck op alle manieren dwars te zitten, maar bijvoorbeeld Boston helpt de foodtrucker daarentegen mee met leningen en technische bijstand. Dan is er ook nog zoiets als voedselveiligheid en hygiëne, maar dat mag in deze moderne tijden niet onoverkomelijk zijn. Een ander probleemje kan het klimaat zijn. Als je bijna zeker bent van mooi weer worden de dingen wat simpeler als bij regen, sneeuw, storm en hagel. Daar moet je dus oplossingen voor bedenken in de vorm van een grote paraplu of ander dak.


Bijkomend voordeel van een foodtruck is dat je er ook partijtjes mee kunt pakken.
Reken maar dat de vrachtwagencantine straks niet uit het straatbeeld weg te denken zal zijn. Ik droom alvast van een toekomst waarin op elke donderdagavond een foodtruck op ons marktpleintje staat geparkeerd, met een chef achter de kachel die van wanten weet...