2014

Ik wil het niet onder stoelen of banken steken, het jaar 2013 sloten we af met dieprode cijfers. Het eigen vermogen van onze firma slonk zienderogen. Tijd voor zeer drastische maatregelen en die werden in 2014 uitgevoerd. Het aantal maatregelen was groot en het doorvoeren was heftig. Het personeelsbestand werd gehalveerd, we verkochten het zeer luxe landgoedje waarin de redactie gevestigd was, we sneden aanmerkelijk in druk- en distributiekosten, we brachten het aantal beursdeelnames tot een uiterste minimum terug, we deden dit, we deden dat, zelfs de kosten van de vuilcontainer werden onder de loep genomen. Maar zie het resultaat: het verlies van vorig jaar hebben we inmiddels alweer helemaal goed gemaakt, we zijn volop winstgevend. Dat is het voordeel als je uit een té luxe situatie stapt: de bezuinigingen tikken dan hard door en hebben ook echt effect. Als ondernemer kan ik dus met tevredenheid terugkijken naar het boekjaar 2014.
Maar het had allemaal niet gekund met bezuinigingen alleen. Want hoe zou je zelfs méér werk kunnen doen dan een jaar geleden met de helft van het personeel? Dat kan alleen maar als de overgebleven mensen de situatie begrijpen, er hun schouders onder zetten en er dag en nacht voor willen gaan. Welnu, zo'n team hebben wij en daar ben ik heel dankbaar voor. Geen zee ging voor onze mannen te hoog. We komen nu in een positie dat we de redactie weer kunnen gaan versterken, zodat de druk een beetje van de ketel kan. Hoewel het zoeken naar de juiste persoon wel wat tijd zal kosten, want we zoeken uitsluitend witte raven die bij een team van witte raven passen. In elk geval heeft Carine al assistentie gekregen van witte raaf Ariane, die in onze begintijd al bij ons werkte. Na al die jaren afwezigheid lijkt er niets te zijn veranderd en dat doet goed.

Terwijl ik dit schrijf, heb ik al kriebels in mijn buik want morgen is mijn laatste werkdag van het jaar. Zoals ik eerder deze week al meldde, is het morgen mijn laatste werkdag voor mijn officiële pensioen. Alleen maar officieel, want ik wil nog graag enkele jaren doorgaan. Morgennacht vertrek ik naar huis, naar Saint-Pompon. Zoals gewoonlijk verruil ik deze blog dan voor de andere: saintpompon.blogspot.com
Vervolgens zien we mekaar begin januari op de Horecava. Tot dan!