maandag 30 maart 2015

3 april

op 3 april aanstaande, volgende week dus, word ik 65. Dat lijkt me een memorabele datum waar ik veel aan denk. Niet dat er na die datum veel gaat gebeuren, met pensioen ga ik niet. Vooral ambtelijk word ik er veelvuldig mee geconfronteerd omdat ik allerlei formulieren toegestuurd krijg. Dat is niets vergeleken bij de opmerking die ik vanmiddag kreeg. Tegen mijn jongste kleindochter Doris, zes lentes oud, zei ik hoe oud ik volgende week word. Haar nuchtere zesjarige antwoord: dan ga ja dood. Welnu, dat is ook weer niet mijn bedoeling. Na 50 jaar en 3 maanden onafgebroken te hebben gewerkt, zonder me ooit één dag te hebben ziekgemeld, zonder ooit aan een staking te hebben meegedaan, enz. vind ik dat er straks nog een paar jaartjes mogen komen waarbij ik met mijn antieke tracteureke door de boomgaard cross of met de eveneens antieke R4 commieskes ga doen. Jawel, ik heb mijn ouwedag goed voorbereid. Een huis in de Dordogne met gastenkamers om mijn oude vrienden met alle égards te kunnen ontvangen, een voorraad whiskies die te groot is om op te zuipen, met een zon boven mijn hoofd die alleen 's nachts even afwezig is, met een roodgele tracteur en geel R4-tje van De franse posterijen, met een camera en laptop die nooit rust zullen kennen, ach dat is allemaal materieel. Het allerbelangrijkste zullen straks mijn herinneringen zijn aan een turbulent, zeer boeiend leven. Met grote stapels boeken en tijdschriften waarvan mijn kleinkinderen nu al zeggen: opa, zijn die àllemaal van jou? Met een juweeltje van een uitgeverij die op zijn gebied de beste is. Met een enorme hoeveelheid hechte vriendschappen.
Vooralsnog ga ik proberen om een leven op te bouwen waarin ik het heden en de toekomst kan combineren. Aan de ene kant de camera en de laptop, aan de andere kant het tracteureke. Ik ben al begonnen met fanatiek op en neer te rijden tussen de Kempen en de Périgord. In beide gevallen thuis komen, is het mooiste wat er is. Ben ik op de ene plaats, heb ik heimwee naar de andere. En andersom. Als u me toevallig onderweg tegenkomt, wees dan zo vriendelijk om even te zwaaien.

1 opmerking:

  1. Eindelijk eens een positief bericht aangaande 'verouderen'... vaak lees je anders in de media 'over de te komen jaren als leeftijden bereikt worden' en waar vaak de beleving zoek geraakt is. Gij zijt een bevoorrecht mens als ik het 'bovenbeschreven' tot mij neem, u leeft met Carine hiernaar toe in gecontroleerde vorm. Ik wens jullie alles... maar meer dan dat... gezondheid... want dan kun je blijven genieten. Tot gauw....in de Périgord...

    BeantwoordenVerwijderen