Mijn vorige verhaaltje dat de titel Ditjes & Datjes meekreeg, maakte veel reacties los. Overwegend positieve reacties. Maar ook bleek tot mijn schrik dat niet iedereen de bedoelingen van het verhaaltje begreep. Vandaar dat ik er nu op terug kom.
Is het zo dat ik de uitgeverij te koop zet? Dat ik binnenkort afscheid ga nemen en definitief naar Frankrijk vertrek? Absoluut niet. Ik wilde vooral aangeven dat je anders over je toekomst moet gaan nadenken als je dit jaar 64 wordt. Je kan je leeftijd negeren, maar dan kom je later in de problemen. Dat ik wil doen, is in alle rust nadenken over mijn toekomst en tijdig met maatregelen beginnen. Ooit zal iemand mij moeten opvolgen, ik kan nu eenmaal niet tot mijn tachtigste op deze stoel blijven zitten. Dus moet ik op zoek naar iemand die mij op termijn wil opvolgen. Misschien gaat het een tijdje duren voordat ik de juiste persoon gevonden heb. Vervolgens moet die persoon rustig worden ingewerkt in de zeer bijzondere materie die onze specialiteit is. Dus denk ik niet dat dit alles hals over kop zal gebeuren, het zal zijn tijd nodig hebben. Maar als ik daar nu niet mee begin, wanneer dan wel?
Een ander ding is dat Carine en ik privé voornemens hebben voor het nieuwe jaar. Sommigen stoppen op 1 januari met roken, wij niet. We hebben ons voorgenomen om afstand te doen van de luxe die altijd zo gewoon was. De reden daarvoor is eenvoudig: als we ooit naar Saint-Pompon vertrekken, zullen we het ook daar zonder luxe moeten doen. We moeten dan een sober leven gaan leiden en daar is niks mis mee. Toen Carine en ik erover praatten, was zij meteen voor het idee gewonnen. Afstand nemen van luxe impliceert bij ons een hele hoop. Dat begint met details als sigaretten. Die maken we voortaan zelf en dat scheelt 2/3 van de prijs. Een luxe racewagen? Ook dat past niet in ons toekomstbeeld, dus hebben we maar meteen besloten om afstand te doen van de Chevy SSR. Straks zal ook de Chevy Avalanche de deur uitgaan en gaan we rijden in een goedkope Dacia Dokker bestelwagen. Waarom ook niet?
Dan is er nog ons redactiecentrum in Schilde. Het centrum werd gebouwd in een tijd dat de bomen nog tot in de hemel groeiden. Een luxe redactiecentrum in de bossen van één der duurste gemeentes van de Benelux past niet meer bij deze nieuwe tijd. We moeten tegenwoordig een beetje zuiniger zijn, dus past ook die luxe niet in ons toekomstbeeld. Daarom gaan we dit landgoedje met zijn uitgebreide redactiecentrum (met professionele keuken, bruin café en bibliotheek) en landhuis te koop zetten. We zetten dus niet de firma te koop, alleen de gebouwen. Weg van de overdreven luxe, op naar de functionaliteit, dat is de zakelijke boodschap. En weg van de grote luxe, op naar de soberheid voor ons privé. Hopelijk heb ik hier diverse mensen mee gerustgesteld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten