Nu we vorig jaar Château Norbert hebben aangekocht, staat het 14e eeuwse huis te koop waar Carine en ik zoveel jaren aan ploeterden. De laatste dagen vermaak ik me op de andere blog met een rondleiding door dit huis. De bedoeling is uiteraard dat ik het huis verkoop, echter, in deze barre tijden groeien de bomen niet tot de hemel dus maak ik me niet te veel illusies over de verkoopprijs. Vandaar dat ik het huis te koop zet voor minder dan de aanschaf- plus verbouwingskosten. Voor degene die nog wat geld in kas heeft, van welke kleur ook, is dit een buitenkans. Vakantie vieren in je eigen droompaleis, in een omgeving waar foie gras en truffels je om de oren vliegen...
Zaterdag vertrekken we weer naar het noorden. Het worden weer zware tijden, de Horecava staat voor de deur, P&D moet verschijnen en zo ook enkele boeken.
Op twitter en facebook maakte ik het al bekend: ik ga me langzaamaan opmaken voor een nieuw leven, daar moet je aan denken als je richting 64 jaar gaat. Voor 2014 heb ik me voorgenomen om afscheid te nemen van de luxe die altijd zo gewoon was. Ons landgoedje in Schilde gaat in de verkoop en zelfs van mijn trots, de Chevy SSR 6 liter V8, ga ik afscheid nemen. Ik ga op zoek naar iemand die mijn taak als uitgever van Saisonnier gaat overnemen en daarmee eigenaar of mede-eigenaar wordt, ik ga dit, ik ga dat, ik ga zus, ik ga zo. Wat ik ermee wil bereiken is dat ik straks met Carine definitief naar Frankrijk kan vertrekken voor een zeer sober bestaan. Dat past ons eigenlijk veel beter dan alle luxe. Gewoon in een oude eend rondknarren en elke dag gebakken aardappeltjes eten op het terras van ons châteautje. Dan kan ik ook tot rust komen om de boeken te schrijven die ik nog graag zou maken, en om de boeken te lezen die ik nog graag zou willen lezen. Aan de kost blijven is in Saint-Pompon simpel, de financiële plannen zijn al helemaal klaar. In ons huis staat nog 150 m² leeg, daarin wil ik enkele luxe appartementen maken voor de verhuur. Verder ga ik in de diverse seizoenen op zoek naar de mooiste produkten, voor u! Het wordt bijvoorbeeld tijd dat restaurateurs truffels krijgen voor lage prijzen, die dingen liggen hier voor het oprapen en bukken kost weinig geld.... Enfin, het zijn allemaal nog dromen uiteraard. Maar welke droom die ik ooit had, zo overweeg ik, kwam nog niet uit?
Groot gelijk, probeer er nog van te profiteren nu het nog kan. La vie est trop court. Ik had je graag geholpen met het invullen van mede-eigenaar van CS, maar daarvoor moet ik centjes hebben en die zijn blijkbaar niet in mijn portefeuille blijven zitten. Maar de job oppurtuniteit die men mij nu aanbied in Monaco blijkt financieel dermate interressant te zijn dat ik een derde verblijf in St Pompon wel zie zitten, indien alles terecht komt. Toronto blijft ons tweede thuis vanwege de kinderen aldaar. Dus als dat nog steeds beschikbaar is tegen dan kunnen we in de toekomst misschien nog samen truffels rapen en samen Pommes Noisettes au Truffe Noir et Canterelles eten in Chteau Norbert met een glaasje Pomerol om alles te bevochtigen.
BeantwoordenVerwijderen