Er zijn mannen die vrouwen mutsen noemen en dan gaat het bijvoorbeeld om dames die met een bakfiets rondrijden en een glutenvrij dieet volgen. Meestal dragen ze tevens een inlegkruisje en hebben ze ook nog een culinair blog waarin ze hun mislukte kinowa taartjes laten zien. De muts waar ik het hier over wil hebben, is een andere. Een ijsmuts namelijk.
Toen ik ergens in de vorige eeuw op tv de elfstedentocht zag en ietereen met een unoxmuts zag lopen, dacht ik: verdomme, die wil ik ook. Het bleek dat die dingen, met je logo ingebreid, eigenlijk niet eens zo veel kosten. Dus bestelde ik er 3.000. Dat is alweer lang geleden, ik kan me nog herinneren hoe ze als warme broodjes over de toonbank gingen. Logisch, als je moet kiezen tussen Unox en Saisonnier. Jaren later, de voorraad was al eeuwen op en ik was de muts al lang vergeten, verscheen er op de voorpagina van De Telegraaf een foto van een winters landschap met een door de sneeuw ploegende fietser. Hij had verdorie een Saisonnier muts op! Dat beeld alleen al maakte de investering helemaal goed.
Hier ziet u mijn muts tijdens een der vele verbouwingen
Jarenlang vergat ik de muts, tot we eind vorig jaar een winters tuinfeest wilden geven. We bestelden ze opnieuw, met als gevolg dat ons magazijn weer vol mutsen staat. De bezoekers van ons festijn kregen er een. Ze lopen er trots mee rond en zelfs heb ik me laten vertellen dat iemand er mee slaapt.
Wilt u ook zo'n authentieke commando-saisonnier-muts? Dan moet u volgende week onze stand op Horecava bezoeken. Nieuwe abonnees krijgen de muts gratis, bestaande abonnees en leden van Gastronomisch Gilde betalen slechts 3 euro. Wie nog geen abonnee is, betaalt het dubbele: 6 euro. Want op onderscheid is onze wereld gebouwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten