Serviesgoed bestaat nog niet zo lang, vroeger gebruikten de mensen eetbare borden. Voorbeelden daarvan zijn de pizza, de blini en de crêpe. Elke regio deed het op zijn eigen manier. In de Elzas had en heeft men de Flammekueche, ook wel tarte flambée genoemd. De Flammekueche is aan een echte opmars bezig sinds Ami Saisonnier, sterrenchef en M.O.F. Olivier Nasti in zijn dorp Kaysersberg een hip concept bouwde: Flamme & Co. Hij maakte de traditionele Flammekueche hooggastronomisch en sexy. Zelfs wordt de Flammekueche er gecombineerd met disco. Kijk maar eens op http://www.flammeandco.fr/Kaysersberg/ en u weet wat ik bedoel.
In wezen is de Flammekueche een simpel ding. Het deeg is flinterdun en wordt gemaakt van (uitsluitend Elzasser) bloem, wat zout en wat gist. Traditioneel wordt hij besmeerd met crème fraîche en belegd met munster kaas, dunne uiringen en spekjes. Dit wordt in 3 minuten zeer heet afgebakken en geeft een krokant resultaat. Maar stel je eens voor dat je het deegje met de crème fraîche voorziet van andere ingrediënten... plotseling wordt het eenvoudige ding een openbaring. Zet in de topgastronomie zo'n Flammekueche bij het aperitief op tafel en het gezelschap kan lekker vingeren, cocoonen, ontspannen en delen. Weg met al die dure handjes in de keuken die oeverloos met amuusjes aan het pielen zijn, in drie minuten tijd staat iets subliems op tafel, iets met een verhaal, iets met smaak, iets met een diepgewortelde traditie.
Op Folie Culinaire gaat u de Flammekueche tegenkomen, diverse sterrenchefs gaan zich op hun eigen manier over het juweeltje ontfermen. En misschien hebt uzelf ook ideeën op dat moment. Ik zit te denken aan crème fraîche met kaviaar... Dat wordt des te meer kicken in Maastricht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten