Mij werd gevraagd waarom ik in mijn vorige stukje vaag bleef, geen namen noemde. De reden is simpel. Diverse chefs en restaurateurs delen mijn mening en laten me dat weten, echter, ze willen geen gezeik. Ze zijn wellicht bang dat ze om hun mening door bloggers te grazen zullen worden genomen. Vooral willen ze gewoon hun eigen ding doen, in de luwte. Chefs en restaurateurs beseffen wel degelijk de waarde van blogs, ze kunnen ermee gebaat zijn. Maar dat geldt niet voor alle blogs. Vergelijk het met een auto. Dat kan best wel een nuttig ding zijn. Maar dan wel met een bekwame chauffeur en met remmen die in orde zijn. De praktijk zegt dat er tal van onervaren lieden rondrijden die zich slechts bedienen van de gaspedaal.
Betalen chefs of andere belangenbehartigers mij? Nee, helaas niet. Terwijl ik het geld wel degelijk goed zou kunnen gebruiken. Nu ik deze week de verbouwingen aan Château Norbert weer oppakte, lijd ik onder chronische liquide tekorten; u wil niet weten wat het hier allemaal kost. Degenen die mij financieel willen steunen, zal ik met plezier het nummer van mijn bankrekening verstrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten