dinsdag 21 februari 2012

Poel van zondig verderf

Waar blijft het gezonde kindermenu? Dat vroeg De Telegraaf zich in de zaterdagkrant af. Aanleiding was de lancering van de website smulpaapje.nl die aandacht wil schenken aan restaurants met gezonde kindermenu's. Is er iets op tegen? Nee. Maar er is volgens mij ook niets op vóór. Als je kinderen gezond wilt laten eten, dan moet je daar vooral thuis voor zorgen. Hoe vaak gaat een gemiddeld kind op restaurant? Als dat elke dag is, dan heeft het bofkontje uiteraard behoefte aan gezondheid. Maar voor alle andere kinderen lijkt het me niet erg relevant. Ze moeten de gastronomie leren kennen als een poel van zondig verderf, liefst met veel slagroom, frieten, lekkere sauzen en andere ongezondheden. Ze moeten leren dat gastronomie een feest is, iets waar je elke keer naar uit kijkt. Als alle lekkers toevallig ook nog gezond is, is dat mooi meegenomen, een speerpunt is het voor mij niet.
Dat geldt niet alleen voor kinderen, ook voor volwassenen. Gastronomie is feest en feesten zijn er om jezelf ongeremd te buiten te gaan. De hele week zijn we braaf geweest, vandaag krijgen we daarvoor de beloning. Iemand die de hele week een streng dieet volgt, mag 's zondags gerust een rekje eieren en een dame blanche naar binnen werken. Dat zorgt ervoor dat je er volgende week weer tegenaan kan. Laten we de restaurants astublief niet gaan zien als gezondheidsinstituten. Het zou alleen maar een garantie zijn dat kinderen een verkeerd beeld van feest en vrolijkheid krijgen.


Het is nu carnaval, een zeer oud feest. Het woord is afgeleid van carne vale, het opmaken van vlees. Vroeger, toen de mensen in de winter noodgedwongen honger leden, werd het kleine beetje mondvoorraad verzameld om er één groot feest van te maken. De katholieke missionarissen die ons heidense gebied bekeerden, maakten er vasten van. Als er toch al niets te eten is, wordt de honger door bewust te vasten een nobel iets. Maar dat wordt pas echt draaglijk als er een feestje tegenover staat, een liederlijk feestje. Zo zie ik ook de gastronomie. Altijd je best doen, altijd op je gezondheid letten, laat dat af en toe afwisselen door een poel van zondig verderf.
Ik besef het, bij diëtistes maak ik nu geen goede beurt. Maar ach, die zijn meestal het tegenovergestelde van de vrouwelijke rondingen die ik zo aanbid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten