De moderne rôtisseur: Zakjes in het warmwaterbad flikkeren

Van diverse chefs vraag ik me af waarom ze over een keuken beschikken. Het hart van hun domein bestaat namelijk niet uit een fornuis maar uit een warmwaterbad. Daar flikkeren ze alles in. Nog nooit heb ik dat begrepen, of toch wel: een stuk vlees op het vuur bakken dat kunnen ze niet meer. Vooral de jongste generatie weet absoluut niet hoe een stuk vlees of een kip zonder warmwaterbad wordt gegaard. Ze hebben het niet geleerd. Vroeger was degene die over het vlees ging, de rôtisseur, de belangrijkste man van de keuken. Er werd naar opgezien. Hij was de tovenaar die zowel het kleinste stukje vlees als een volledige bil op exact de juiste cuisson kon brengen. Dat ras is bijna uitgestorven. Vraag geen enkele kok om een biefstuk bleu of saignant ter bakken, het vlees wordt geportioneerd (liefst nog geportioneerd aangeleverd) waarna alle porties in vacuumzakjes worden gedaan. Die zakjes flikker je in het waterbad en er kan helemaal niets meer misgaan. De kosten daarvan zijn schrikbarend, maar omdat koks ook al niet meer kunnen rekenen, wordt daar niet op gelet.
Moet dat waterbad dan volgens mij uit de keuken verdwijnen? Helemaal niet want voor sommige bereidingen is het een fantastisch ding. Maar laat ons ophouden om dat ding te vereren als een mariabeeld.
Neem nou een duif. Zo'n beestje durf ik tegenwoordig al niet meer te bestellen, in vrijwel elk restaurant krijg ik duivenbagger geserveerd. Vaak is het ding vóór het vacumeren niet eens aangezet geweest. Rotzooi van de bovenste plank. Het beestje is voor niets gestorven. Wat heb ik heimwee naar het duifje van weleer. Mooi op karkas gebraden, de pootjes als tweede service omdat die wat langer warmte nodig hebben.
Ik heb het al vaker geroepen en zal het vaker doen: in de gastronomie heeft men geen enkele notie van wat de klant wil. Het zijn allemaal zelfbevlekkende chefs die hun zogenaamde filosofie op het bord willen brengen. Doe dat verdorie in je vakantiehuisje maar niet in een restaurant. De stoelen blijven leeg, de tafels blijven leeg, de borden blijven leeg. Komt dat door de crisis? Welnee, de klanten blijven weg omdat ze er helemaal genoeg van hebben. Deze week sliepen wij bij v.d.Valk in hotel Houten. Dat was zo ongeveer het beste hotel van de zevenduizend waar ik al ooit sliep. Maar vooral zat daar 300 man te eten. Tien kilometer verder is hotel Vianen van dezelfde groep, ook daar zat 300 man. Terwijl de gastronomie geen ruk te doen heeft. Ga daar nu eindelijk eens een keer over nadenken....

Bij Alain Alders op bezoek

Gisteren ben ik naar Duin & Kruidberg getrokken voor de tweede fotosessie bij Alain Alders. Dit uiteraard voor zijn boek in de serie Chefsportretten. Alles staat nu op de foto, de interviews zijn achter de rug en oude foto's werden bekeken. De moeder van Alain heeft van de chefscarrière een fotoboek aangelegd, dus dat was makkelijk. Een foto van de schoolklas op het Amsterdamse Sint Hubertus (Alain bovenste rij rechts), een foto van de kleuter met een zak frites in de hand, een foto van de leerling in bedieningsoutfit, enzovoort, prachtig allemaal.

Maar vooral ging het gisteren om de foto's van de geselecteerde gerechten. Ik zal u er alvast één laten zien.



Kies ditmaal voor een mannetje

Bij het opruimen van onze bibliotheek viel mijn oog op een boekje van Paul Bocuse uit 1973 over wild en gevogelte. Sinds hij het schreef, is nog maar 40 jaar verstreken. Toch besteedt Bocuse hoofdstukken aan vogels die we tegenwoordig niet meer op ons bord vinden. Zoals vlaamse gaai, goudplevier en watersnip. Ook zijn we de smaak van wintertaling en meerkoet vergeten, louter omdat de laatste dertig jaar de jacht op veel vogelsoorten verboden werd. Hoewel de goudplevier inmiddels uit het landschap verdwenen schijnt, gloort er voor de liefhebbers misschien hoop aan de horizon en dan met name in Vlaanderen. Daar loopt het vijfjarige Jachtopeningsbesluit volgende maand af, er moet een nieuw besluit komen. Volgens ingewijden wil de Vlaamse minister het jachtverbod voor enkele soorten opheffen, met name voor de meerkoet en de wintertaling. Er kan dus weer een stukje nostalgie op tafel komen.

Wellicht het meest tot de verbeelding sprekend vogeltje is de houtsnip, de bécasse. In Nederland en Vlaanderen is de jacht en zelfs het in bezit hebben verboden, in Wallonië is de jacht toegestaan. Veruit de meeste houtsnippen komen uit Noord-Engeland en Schotland waar de jacht absoluut niet verboden is. Volgens mij mag u die geïmporteerde vogeltjes gerust op uw kaart zetten, maar denk erom dat u altijd het herkomstcertificaat bij de hand hebt. Dit certificaat wordt u door de wildhandelaar op verzoek verstrekt.

Het jagen op houtsnip is een echte specialiteit waarvoor je in Franse kiosken zelfs meerdere vakbladen ziet. Het vogeltje is bijzonder schuw, klein, razendsnel en vliegt in de dichte bossen op ooghoogte. Probeer daar maar eens op te schieten zonder jezelf te verwonden. Voordeel voor de jager evenwel is dat de houtsnip altijd hetzelfde plekje opzoekt om in het mos te wroeten.




Bijzonder aan de houtsnip is dat hij een kaarsrecht darmkanaal heeft tussen kop en kont. Telkens als hij opvliegt, poept hij de darm helemaal leeg. Vandaar dat de ingewanden voor de bereiding niet worden weggehaald, ze vormen een delicatesse. Alleen de krop en de spiermaag worden verwijderd.

Wilt u de "bécasse" traditioneel in de oven of aan het spit bereiden, omwikkel hem dan met bardeerspek en steek zijn lange snavel in het karkas. Zo blijft alles op zijn plaats. Hij wordt dan aan tafel gepresenteerd op een canapé die met farce is besmeerd. De farce maakt u als volgt:
Haal halverwege de braadtijd de ingewanden uit het vogeltje, hak deze fijn en meng er 30 gram eendelever door met een klontje boter, een héél klein beetje mosterd, een paar druppels armagnac, een druppel citroensap en een halve eidooier. Voeg peper uit de molen en wat zout toe en besmeer de canapé met deze farce. Zet nog even in de oven vlak voor het serveren zodat de farce stolt. De snip wordt aan tafel vastgehouden aan zijn snavel, hij heeft als het ware zijn eigen couvert meegenomen. Vaak flambeert men het kopje, zodat het kan worden leeggezogen. Veel recepten vind je op http://escoffier.org/adlt/escoff/french/GiBeca.htm

Ik had onlangs het geluk om de bécasse in Villa Copera te degusteren. Chef (wereldkampioen koken) Toine Smulders mag graag af en toe zéér klassieke bereidingen doen, helemaal volgens Escoffier. Het publiek voor dit soorten feestjes is sterk groeiende. Logisch, want de klassiekers hebben dermate veel smaak dat je helemaal door het dak gaat. Niet vergelijkbaar met de honderd nietszeggende liflafjes die in de meeste restaurants op tafel verschijnen.

Mag u kiezen tussen een mannetje en een vrouwtje, kies ditmaal dan voor een mannetje. Waarom? Een mannetjeshoutsnip paart elk seizoen met vier vrouwtjes. Alleen al uit jalouzie wil je zo'n ding eten.

Breaking news

 

En alwéér breaking news: in de Village op Beleef Smaak in Houten zal ook een meesterijsbereider uit Italië aanwezig zijn: Silvia Temporin. Zij was als eens bij ons in Schilde en maakte toen grote indruk met haar masterclass.

Verder maandag: demo's onder andere van Angelique Schmeinck, Jilt Cazemier, de leden van het nationale patisserieteam en diverse Meesters. Ook start maandag de ice carving en stellen de deelnemers aan de Dutch Pastry Award hun creaties op.

Zullen in de Village hun boeken signeren: Wynand Vogel (Wynand), Otto Nijenhuis (chefsportret) en ik zei de gek (Overpeinzingen).
Schrijf u gratis in op www.beleef.nl met code BELEEF13VIL

Inpakken en wegwezen

Morgenochtend beginnen we met inpakken. Ons hele Saisonnier circus wordt in de loop van deze week naar Houten verhuisd alwaar we onze Village opbouwen als onderdeel van de vakbeurs Beleef Smaak. We hoeven geen transporteur meer in te schakelen, sinds de grootrijbewijsbezittende Michiel enkele weken geleden ons team kwam versterken, huren we voortaan een trailer. Dat scheelt heel veel geld. Onze rvs werktafels zijn voortaan van wielen voorzien zodat ze ook als transportmiddel dienst kunnen doen. Daarmee staat voortaan àlles op wielen, want ook investeerden we in een Eloma mobiele combisteamer.
Wat gaan we volgende week van maandag tm woensdag in Houten doen? Heel veel. Naast de demo's van diverse chefs zult u ook veel patissiers aan het werk kunnen zien. Het Nederlandse Patisserie Team is aanwezzig met de jaarlijkse wedstrijd om de Dutch Pastry Award, er vindt een continue demo ice carving plaats, Hans Heiloo komt drie dagen vers ijs draaien en als klap op de vuurpijl hebben we een gastchef uit Bombay, Anil Rohira. Onze huisentertainer Paul Richard breidt alles muzikaal aan elkaar. Een koel glas Dockmans, of liever bubbels uit Limoux of een bel whisky? Het is er allemaal. Gratis wel te verstaan. Trouwens, àlles is gratis, tot en met de parking. Schrijf u in op www.beleef.nl en voer onze code BELEEF13VIL in. U krijgt dan een toegangsbewijs dan u kunt uitprinten.

A propos, onze drukker heeft me beloofd dat hij er alles aan zal doen om mijn nieuwe boek Groeten uit de Périgord op tijd klaar te hebben! Dat wordt spannend voor mij.

Wenst u geen alcohol? Dat kan. Speciaal voor u zijn de flessen mineraalwater al onderweg.

Les Amis Saisonnier

Telkens moet ik er weer van schrikken, zo ook gisteren. Ik was in gesprek met een chef. Toen het onderwerp op Les Amis Saisonnier kwam, zei hij dat hij er al vaak aan had gedacht, maar geen contact durfde opnemen. Waarom? Hij had geen sterren en dacht dat hij daarom te licht zou worden bevonden.
Inderdaad heeft de club zo ongeveer het hoogste sterrengehalte van alle Europese clubs, maar denk eraan dat vrijwel niemand op het moment van toetreden sterren had, althans niet in België en Nederland. Jonnie Boer had één ster, Peter Goossens had één ster, Sergio Hermen had één ster. Maar dat waren uitzonderingen. Veruit de meeste Amis kregen hun ster(ren) nadat ze lid waren geworden. In Freankrijk ligt dat iets anders, daar zijn het inderdaad grote namen zoals Michel Troisgros, Anne-Sophie Pic, Michel Guérard en Alain Senderens die zich aansloten, daar kan ik ook niets aan doen. De Franse chefs hebben heel veel contact met elkaar en geven hun goede ervaringen aan elkaar door, gelukkig horen wij kennelijk tot de goede ervaringen.
Maar in Nederland en België hebben we graag dat talenten zich aansluiten, of ze sterren hebben of niet is van geen belang. Het is juist mooi voor een club om een gezonde mix te hebben van talent en ervaring.

Wel moet ik waarschuwen dat de ballotage streng is. Ten eerste hebt u een besztaand lid nodig die uw peter wil zijn. Onze redactie komt dan langs voor een verkennend gesprek, daarna is het de beurt aan onze adviesraad. Wanneer die accoord is, hebben alle leden het recht van veto, want vriendschap kan je niet afdwingen. Van dat veto-recht wordt overigens niet vaak gebruik gemaakt.

Hebt u als chef ooit aan Les Amis Saisonnier gedacht, neem dan gewoon contact met ons op en wij sturen vrijblijvend een informatiepakket. Nooit nodigen wij chefs uit, je moet zelf interesse tonen.

Authentiek?

We praten allemaal over authenticiteit dat het een lieve lust is. Vergeten groenten zijn bijvoorbeeld authentiek. Het kleine kaasboertje en de extreme wijnmaker vinden we authentiek. En vooral vinden we onszelf authentiek. Arme wij. Wat weten wij van de aardbol? Eigenlijk helemaal niets. We zijn opgegroeid in een wereld die steeds kunstmatiger werd. Wat wij authenticiteit noemen, is allemaal nep. Neppers zijn we en nep is de wereld om ons heen. Zelfs al zouden we rechtstreeks aan de uier van een koe lurken, weten we niet eens wat melk is. Want de koeien zijn zodanig gefokt dat hun melk voldoet aan de criteria van de fabriek. Zelfs de lucht die we tijdens een boswandeling inademen, is niet authentiek. De geur komt van naaldbomen die eigenlijk niet in onze regio thuishoren maar hier zijn neergeplant, een geur die vermengd is met uitlaatgassen en schoorsteenpijpen.
Wat wij vergeten groenten noemen, zijn groenten die we met onze stomme kop links lieten liggen omdat ze niet in de mode waren. Ze zijn nooit weggeweest, we zagen ze gewoon niet en haalden onze neus ervoor op. Dat we ze plotseling vol bewondering ontdekken, is omdat een beroemde chef ermee ging werken, niet omdat we ze bewonderden. Ook sommige wijnen vinden we authentiek, terwijl we niet eens weten wat wijn is. Sommeliers lopen met "interessante flesjes" te zeulen van wijnboeren die tegendraads zijn en daarom wel authentiek zullen zijn. Authentiek? Grapjassen en clowns zijn het en wij lopen er braaf achteraan omdat een beroemde chef ze op de kaart heeft staan. Uiteindelijk vinden we dus alles authentiek wat een beroemde chef doet. Plotsklaps krijg ik in élk restaurant waar ik kom plakjes chioggia biet op mijn bord. Jarenlang hebben we geen bietjes gegeten, het was bijna een belediging om die te serveren. Alleen in tenten van lager allooi kreeg je ze. Maar sinds een beroemde chef ze heeft ontdekt, zijn ze niet aan te slepen. Nee, laten we ophouden over authentiek, we lopen gewoon onze lul achterna.

Strijkijzers en steunzolen

Ik besef maar al te goed dat ik deze blog een beetje verwaarloos de laatste tijd. Er is bij ons ook gigantisch veel aan de hand. Mijn droom om het stap voor stap een beetje rustiger aan te doen, blijft slechts een droom. Telkens komen er nieuwe opdrachten bij en ik moet zeggen dat ik ervan geniet. Wellicht zal ik zelfs mijn zomervakantie moeten uitstellen. Joost en Carine hebben de tijdschriftenuitgeverij stevig in de hand, ikzelf doe tegenwoordig vooral boeken. "Groeten uit de Périgord" is in druk en verwacht ik elk moment van de (Tsjechische) persen rollen. Het standaardwerk KALF is geschreven en gelayout, binnenkort heb ik nog een bespreking voor eventuele laatste aanvullingen. Dan kan ook dit zeer zware boek in druk. Er zijn 9 talen voorzien, tot en met het Japans en Chinees, dat zal nog een hele klus worden, we beginnen met de Nederlandse uitvoering. Voor het boek deed ikzelf een vol jaar research, terwijl onze mannen op pad gingen om de kalfscreaties van een groot aantal driesterrenchefs overal te wereld vast te leggen, tot in Tokyo. Het resultaat, zoals ik voorlopig op PDF kan zien, is fenomenaal en kent zijn gelijke niet. Dan ben ik inmiddels gestart met ons tweede boek over de Trappisten van Westmalle, ditmaal gaat het om food pairing. Ook hiervoor zetten we de creaties van chefs uit verschillende landen op de foto. Het is nu wachten op een beetje mooi weer om foto's rond de abdij te maken. Er zijn op de abdij een nieuwe kaasmakerij en bakkerij geïnstalleerd, ook die wil ik in beeld brengen, terwijl ik de prachtige veestapel (Lakenfelders en Blaarkoppen) niet mag overslaan. Voor de boeken in de serie Chefsportretten vorderen de werkzaamheden gestaag. Met name de boeken van Herbert Robbrecht, Alain Alders en Robeert Van Landeghem staan al grotendeels op de foto.
De afgelopen weken kwam er nog veel extra werk bij omdat we meededen aan de pitch voor een nieuwe magazine voor een grote Nederlandse commerciële partij. Worden wij het of één van onze vier concurrenten? Dinsdag zullen we het weten, het is heel spannend allemaal.
Ondernemers verbazen zich wel eens als ze horen dat we véél meer doen dan magazines maken alleen. Zo maken we al meer dan tien jaar de seizoensbrochures voor W&G Groep. We zijn daar beter en sneller in dan een gemiddeld reclamebureau. Want wat doet zo'n bureau? Die houdt eerst (betaalde) vergaderingen, dan buigt de art director zich over het probleem, vervolgens worden er copywriters en gespecialiseerde fotografen ingeschakeld, er wordt een keuken gezocht, enzovoort. Bij ons gaat dat anders. Geen dure vergaderingen, geen gespecialiseerde mensen zoeken, voordat een bureau zijn eerste interne vergadering gehouden heeft, zijn wij al helemaal klaar. Ons resultaat is beter omdat we de doelgroepen goed kennen en als geen ander weten wat food is. Laat de dure reclamebureau's maar advertentiecampagnes en brochures ontwerpen voor strijkijzers en steunzolen, dan doen wij de food wel!

Inmiddels is ook een nieuwe man in dienst getreden voor de Culiboutiques. Michiel rijdt nu kriskras het land door om nieuwe boutiques te installeren en de bestaande van nieuw materiaal te voorzien. Ikzelf rijd kriskras de regio door om de auto's van diverse merken te bekijken, ons wagenpark is aan vervanging toe. Kortom, het is lekker druk bij ons.

Gratis genieten

Bezoek gratis Village Gastronomique tijdens Beleef Smaak

Breng op 27, 28 of 29 mei tussen 10.00 - 18.00 uur een bezoek aan de beurs Beleef Smaak in Expo Houten, Meidoornkade 24, Houten (bij Utrecht, direct aan de snelweg).

In de Village kun je genieten van vele demo's en workshops met bekende chefs en meester-gastheren. Dagelijks is er een Ice carving demo en zijn er wedstrijden om de Dutch Pastry Award van het Nederlands Patisserie Team.

Dagelijks is er van 16.00 uur een Meet & Greet voor de leden het Gastvrijheidsgilde en Koksgilde op het terras van de village.

En niet te vergeten is er de grote demokeuken van Saisonnier, waarin onder leiding van Joost van Roosmalen continu iets te doen is. We nemen zelfs Périgord-truffels mee!!

We hebben een bar met gratis drankjes en er is live muziek van onze huisartiest Paul Richard.

Schrijf als volgt in voor gratis toegang:

• Ga naar www.beleef.nl
• klik op Bezoeker en dan op Registreren
• Vul de gevraagde gegevens in en klik Verder naar stap 2
• vul code: BELEEF13VIL in en klik op inwisselen
• kies aantal en klik op Verder naar stap 3
• Overzicht van de registratie, klik op de link om de registratie af te ronden
• in beeld staat nu de link naar de E-tickets, de link ontvangt u tevens automatisch in uw mailbox

De E-ticket dient uitgeprint te worden meegenomen naar het evenement als entreebewijs. Gratis parkeren.

Saisonnier in Equator

Joost en Wouter van onze redactie zijn naar Equator gevlogen om er verschillende ontdekkingen te doen. Zoals het degusteren van knaagdieren bij de Indianen. Hun filmverslag kan u zien op https://www.facebook.com/photo.php?v=260444430768123

Ik hoop dat hoofdredacteur Joost besluit om vaker van dit soort filmpjes te maken. Dat maakt mij minder jaloers.

Vandaag start nieuw boek Westmalle

Vandaag gaat de productie van ons tweede boek over de Trappisten van Westmalle van start. Het eerste boek, Topchefs & Westmalle, dat was alweer 7 jaar geleden. Ditmaal gaat het grotendeels over foodpairing, er werd wetenschappelijk onderzoek voor gedaan. Ook nemen we een kijkje bij de veestapel van prachtige Lakenfelders en Blaarkoppen en bezoeken we de nieuwe kaasmakerij en bakkerij. Grappig is dat ik de oude kaasmakerij (oud maar volgens mij gloednieuw) eergisteren in Zeeland tegenkwam toen ik op reportage was voor 24/7 aan de vrand van Middelburg. Met het nieuwe boek bestaan ambitieuze plannen, het gaat in drie talen verschijnen: Nederlands, Frans en Engels. Het komt ook op de Engelse en vooral Amerikaanse markt.
Je ziet wel eens cartoons of persiflages van dikbuikige paters die aan een grote ton bier lurken, dat is een volstrekt fout beeld. In de abdij van Westmalle heefst een zeer strenge discipline van 8 uur werken, 8 uur bidden en 8 uur slapen. Onderling is er een spreekverbod en de paters leiden een vegetarisch leven. De enige "wereldse" geneugte bestaat uit één flesje bier per dag met een laag alcoholgehalte, wat éénmaal per jaar speciaal gebrouwen wordt: de Westmalle Extra. Dit bier zult u nooit in de winkel aantreffen, buiten de poorten van de abdij bestaat het niet. Of toch? Jawel, want ons redactiecafeetje Chez Norbert heeft ze op voorraad. Verzamelaars rijden soms honderden kilometers om één zo'n flesje bij ons te bemachtigen, soms gaat het alleen maar over de zeldzame kroonkurk die in een verzameling ontbreekt...
We gaan dus vandaag van start, het zal ongetwijfeld weer een mooi en boeiend project worden, waarvoor we niet alleen Belgische, Nederlandse en Franse chefs inschakelen maar ook Amerikaanse en Engelse. Het boek gaat in september op de markt komen, ik houd u op de hoogte.

Ik beleef, jij beleeft, wij beleven

Beleving. Ik beleef, jij beleeft, wij beleven. Ja, laten we dat samen doen. Voor dat doel zijn we met de firma "Mijn broer en ik" gaan samenzitten. "Mijn Broer en Ik" waren de organisatoren van de beurs Beleef Koffie die we vorig jaar bezochten. We stonden perplex van de luxe en zorgvuldigheid waarmee deze beurs was opgebouwd, van het programma aan bijzondere (internationale) koffiewedstrijden en van het beursaanbod. Maar volgens ons ontbrak er iets: een Village Gastronomique. We kwamen in gesprek met elkaar en er werden ambitieuze plannen ontwikkeld. Hier is het resultaat.

Van maandag 27 tot en met woensdag 29 mei, zeer binnenkort dus al, zal in Houten (Utrecht) de vakbeurs Beleef Smaak 2013 worden gehouden. De beurs bestaat uit 3 afdelingen die in elkaar overlopen, alle gericht op de professionele gastronomie.
De koffie- en thee beurs richt zich op barista's en gastheren/vrouwen. Op een groot eiland "Coffee Experience" kunnen de meest uiteenlopende machines worden getest, zelfs wereldwijd bekende handmade espressomachines met een hoge design waarde. Kampioen-barista's geven antwoorden op uw vragen. Wedstrijden zijn er volop, zoals het Dutch Tea Championship, kampioenschappen Cuptasting, Latte Art en Coffee in Good Spirits. Misset geeft leiding aan het Grote Koffiedebat. In het theater treedt onder andere Food Inspiration op.
Het paviljoen House of Spirits zegt het al, hier draait alles om alcohol.
Maar er is ook een afdeling nummer 3 en dat is de Village Gastronomique. Degenen die de horecabeurs in Assen bezochten, kennen het concept al, voor de anderen geef ik hier een overzichtje.
De Village Gastronomique is een samenwerkingsverband tussen Culinaire Saisonnier, Koksgilde en Gastvrijheidsgilde. In ons eigen "dorp" staat een enorme keukeneiland opgesteld waar (onder leiding van onze redacteuren Joost, Philippe en Wouter) continu iets te doen is. Chefsdemo's, productdemo's en proeven, proeven, proeven. Het gastvrijheidsgilde heeft een eigen podium en geeft uiteenlopende demo's en tastings. Verder is er de bar 'Chez Norbert" en een gezellig terras met live muziek van Paul Richard. Drankjes en hapjes zijn gratis, ik zal Joost vragen of hij ook enkele truffeltjes meeneemt. Rondom dit alles vindt u stands van topleveranciers. Dat is nog niet alles, want aan deze Village doet ook het Dutch Pastry Team mee. Dit team geeft demo's (waar onder spectaculaire ice carving), exposeert kostbare showstukken en houdt in ons dorp de wedstrijden om de hoogste titel: de Dutch Pastry Award.
De toegang is voor u helemaal gratis, zelfs voor de parking hoeft u niet te betalen!
Het enige wat u moet doen, is u aanmelden op www.beleef.nl  met code BELEEF13VIL

We hebben ons stinkende best voor u gedaan. Saisonnier-lezers, gildeleden, kom met ons een goed glas drinken en een hapje pikken in de Village Gastronomique, gezellig aan de chef's table of op het terras! Ik wil alleen vrienden, als u niet komt, vermoord ik u.

Het beursgebouw ligt vrijwel pal aan de snelweg. Een routebeschrijving vindt u op http://www.beleef.nl/12_ig_Adres-&-route.php