Gelukkig wordt mijn blog niet door criminelen gelezen, ik wil niemand op ideeën brengen. Het is nu eenmaal zo dat restaurants uiterst kwetsbaar zijn, een ideaal doel voor roofovervallen of ander onheil. Gisteren Callantsoog, eerder Bussum, Tilburg, Arnhem, Den Haag, noem maar op. Af en toe vallen er doden, zoals gisteren. De moord op Gerard Fagel op 9 juni 1989 blijft definitief in het geheugen gegrift.
Restaurants zijn voor desperate junks en andere criminelen een mooi doelwit. Er zitten mensen te eten (overwegend niet de armsten) met geld, sieraden, rolexen, creditcards en autosleutels aan boord. En wanneer de laatste klanten vertrokken zijn, is de knip op de voordeur de enige beveiliging. Misschien staat de keukendeur zelfs nog open. Het zijn meestal niet de koks met lange messen die het pand als laatste verlaten. Staat ú er wel eens bij stil wat er allemaal kan gebeuren? Hebt u er over nagedacht? Hebt u eventuele maatregelen genomen? Hebt u een procedure waarvan iedereen op de hoogte is? Vermoedelijk zal u, diep in uw hart, al deze vragen met nee moeten beantwoorden. Restaurants zijn niet beveiligd, integendeel. Het zijn tempels van gastvrijheid, ook voor gespuis.
Dan is er nog iets dat me verbaast omdat het (nog) niet al te vaak gebeurt: chantage door landlopers. Een restaurateur wil rust in zijn tent, de minste negatieve ervaring maakt dat een avond kapot is. Wanneer een junk het op uw zaak gemunt heeft, zijn er allerlei mogelijkheden om het u lastig te maken. Hij hoeft niet eens binnen te komen (hoewel dat meer effect heeft), alleen al systematisch rondzwerven op de parking of rond de voordeur is voldoende. Hij zal misschien worden opgepakt, een uur later is hij weer vrij.
Hebt u over al die bedreigingen nagedacht en bent u tot goede oplossingen gekomen? Meld mij die dan, desnoods anoniem. Zo kunt u uw steentje bijdragen aan en veiligere wereld voor de beroepsgoep.
Restaurants zijn voor desperate junks en andere criminelen een mooi doelwit. Er zitten mensen te eten (overwegend niet de armsten) met geld, sieraden, rolexen, creditcards en autosleutels aan boord. En wanneer de laatste klanten vertrokken zijn, is de knip op de voordeur de enige beveiliging. Misschien staat de keukendeur zelfs nog open. Het zijn meestal niet de koks met lange messen die het pand als laatste verlaten. Staat ú er wel eens bij stil wat er allemaal kan gebeuren? Hebt u er over nagedacht? Hebt u eventuele maatregelen genomen? Hebt u een procedure waarvan iedereen op de hoogte is? Vermoedelijk zal u, diep in uw hart, al deze vragen met nee moeten beantwoorden. Restaurants zijn niet beveiligd, integendeel. Het zijn tempels van gastvrijheid, ook voor gespuis.
Dan is er nog iets dat me verbaast omdat het (nog) niet al te vaak gebeurt: chantage door landlopers. Een restaurateur wil rust in zijn tent, de minste negatieve ervaring maakt dat een avond kapot is. Wanneer een junk het op uw zaak gemunt heeft, zijn er allerlei mogelijkheden om het u lastig te maken. Hij hoeft niet eens binnen te komen (hoewel dat meer effect heeft), alleen al systematisch rondzwerven op de parking of rond de voordeur is voldoende. Hij zal misschien worden opgepakt, een uur later is hij weer vrij.
Hebt u over al die bedreigingen nagedacht en bent u tot goede oplossingen gekomen? Meld mij die dan, desnoods anoniem. Zo kunt u uw steentje bijdragen aan en veiligere wereld voor de beroepsgoep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten