Van 8 tot en met 10 februari 2010 vindt in Assen de jaarlijkse vakbeurs HorecaEvenTT plaats. Het is dé noordelijke vakbeurs, andere initiatieven die af en toe in Groningen of Leeuwarden de kop op steken, vind ik niet serieus en zijn volstrekt overbodig. In Assen heeft men midden op het TT-circuit een prachtig beurscomplex neergezet, de man die er de scepter zwaait is Geert en die speelde al een hoofdrol in de vroegere beurs van Zuidlaren.
Vorig jaar gingen we er voor het eerst met ons team heen, gewoon om de sfeer op te snuiven. We werden enthousiast, ook vanwege het wedstrijdprogramma. We besloten om Assen voortaan op onze agenda te zetten. Niet alleen met onze chef's table, we willen véél meer. Zo zullen we er een landelijke wedstrijd voor toppâtissiers inrichten, die op dinsdag 9 februari zal plaatsvinden. U kunt zich hiervoor inschrijven bij onze Danny.
Maar ons plan is vooral om in Assen een Village Saisonnier neer te zetten, een beursje binnen een beurs. Er zal een plein komen dat toegankelijk is via dorpspoorten. Rondom het plein zijn stands te vinden van leveranciers en producten die dezelfde kwaliteitsfilosofie hebben als wijzelf. Puur en eerlijk dus. Centraal op het plein komt een demokeuken, waarin u tal van sterrenchefs aan het werk kunt zien. De chef's table krijgt de vorm van een terras en in de loop van de middag zal er live muziek aanwezig zijn. Pure gezelligheid gekoppeld aan pure producten. Volgende week gaan we een campagne starten om leveranciers tot deelname uit te nodigen. Wellicht is het iets voor úw leverancier?
Meteen moet ik verklaren waarom ik het noorden in mijn hart draag. De noordelijke provincies ken ik redelijk goed. In mijn jonge jaren woonde ik enkele jaren aan de Piet Heinstraat in Steenwijk en als gitarist in verschillende bandjes trad ik overal op. In Giethoorn zat altijd een snotaapje op de rand van het podium, dat was Jonnietje Boer. Lange tijd ben ik daarna niet meer in het noorden geweest, tot ik toevallig op de horecabeurs in Zuidlaren terecht kwam. Het jaar daarop namen Carine en ik (we hadden nog geen personeel) er een standje. Na verloop van jaren groeide dat uit tot een eigen hal die we "Village Saisonnier" noemden. Altijd stond ik te popelen om weer naar e noordelijke beurs te gaan en dat komt vooral door de mensen. Noorderlingen stug? Daar heb ik nog nooit iets van gemerkt. Okee, ze kijken eventjes de kat uit de boom en ze staan niet meteen te juichen. Maar als je zelf eerlijk en oprecht bent, heb je daarna trouwe vrienden voor het leven. Ook voor leveranciers geldt dat. Een noorderling is geen shopper, hij gaat niet voor een dubbeltje naar een ander. Hij is trouw aan zijn leveranciers. Het is een uitdaging om hem te overtuigen, maar dan heb je ook een échte klant.
Noorderlingen, I love you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten