Enkele maanden geleden schreef ik op dit/deze blog over mijn Chevy SSR, de enige officiële cabriolet/vrachtwagen ter wereld. Maar daarmee deed ik misschien te kort aan mijn andere auto waar ik zo verliefd op ben: de Chevy Avalanche. Tegenwoordig is hij bij de dealer op bestelling verkrijgbaar; toen ik hem kocht, moest ik hem zelf in Canada halen. Het voordeel daarvan was, dat ik niet gebonden was aan een standaard uitvoering. Dus zit er 523 pk onder de kap. Dat vermogen zorgt ervoor dat het 3,5 ton wegende monster naar 100 optrekt in 6 seconden. Vermogen, daar wen je aan. Dat is zoals geld: iedere rijkaard zal zeggen dat geld niet belangrijk is. Maar de spreekwoordelijke luxe en degelijkheid, daar ben ik me nog elke dag bewust van. De auto heeft de bagageruimte van een vrachtauto, desondanks zitten er vijf zeer comfortabele stoelen in. Stoelen die je met behulp van negen electromotortjes in de meest gekke richtingen kunt bewegen. Je kont of rug traploos verwarmen, van je fauteuil een kuipstoeltje maken, het kan allemaal. Er zijn nog veel meer knopjes waarmee je eigenwijs kunt zijn. Zo kan je de hoogte van de pedalen regelen. Ook in de achteruitkijkspiegel zitten allerlei knopjes en dat heb ik in het begin, voordat ik de gebruiksaanwijzing las en nog niet wist dat ik een gratis jaarabonnement had, goed geweten. Het rode knopje verbindt je namelijk met een Canadese alarmcentrale die direct een helicopter wil laten opstijgen. Andere knopjes zijn er voor spraakgestuurde e-mail en een soort van internet. Tot enkele jaren geleden kon ik tv kijken, helaas liet ik 's nachts een keer het dak open staan. Stortbui. De auto is muisstil en maakt op de snelweg slechts 1200 toeren.
De bergruimte is legendarisch. Toen ik in Sarlat 40 balken van 4,20 lengte ging kopen omdat die ik die voor mijn verbouwing nodig had, vroeg men mij wanneer ik de partij geleverd wilde hebben. Toen ik zei dat ik het spul zelf mee wenste te nemen, barstten de winkelbedienden in schaterlachen uit. Tot de partij geladen was en ik vrolijk wegreed, zonder uitsteeksels.
De Avalanche is vooral een betrouwbare partner. Elke die maanden moet hij naar de garage voor een servicebeurt, elke drie maanden wordt me gevraagd of er iets aan mankeert. In de zes jaar dat ik de Avalanche nu heb, kon ik niet één keer een defect bedenken. Dat is ook de belangrijkste reden waarom ik de SSR kocht: om de Avalanche te sparen. Ik denk er niet aan om hem te vervangen, hij kan nog twintig jaar mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten