Toen de terugweg naar Schilde. Het leek vandaag, eind oktober, bijna zomer. Dus besloot ik om in de auto het knopje in te duwen dat het dak doet verdwijnen en om de routemiep in te stellen op snelwegvrij. Onderweg kwamen we ineens langs een bordje dat me bekend voorkwam: "Hof te Rhode". Dus zijn we nog even binnengeglipt bij een van mijn allerbeste vrienden Felix Alen. Die was zoals altijd druk druk, maar dat neemt niet weg dat ook hier een flesje werd ontkurkt. Het leven is zwaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten