Humaan behandelen?

Af en toe wil ik mijn verbittering wel eens uiten. Ik stoor me er hevig aan dat er altijd gepraat wordt over "dieren humaan behandelen". Humaan betekent menselijk. Dus vinden velen dat je met dieren menselijk moet omgaan. Daar ben ik het helemaal niet mee eens, een dier is een dier en geen mens. Wat ik in tegendeel wel zou willen, is dat met ondernemers humaan wordt omgegaan, want dat zijn wel degelijk mensen. De gemiddelde dierenrechten zijn beter dan de rechten die je als ondernemer hebt. Moet een regering ergens nieuw geld vinden? Dan zijn de ondernemers als eerste weer de lul. Ze worden opgezadeld met gigantische administratieve verplichtingen. Ze zijn onbezoldigd belastingontvanger, want hoe zou je het btw systeem anders kunnen noemen. Ze worden gecontroleerd door een massa instanties die er allemaal bij voorbaat vanuit gaan dat de gecontroleerde een crimineel is. De kleine ondernemer kan kiezen. Of hij werkt 120 uur per week, of hij neemt een personeelslid aan waarna het aantal verplichtingen en controles weer verder stijgt. Lukt het hem ondanks alle ellende om zijn kop boven het maaiveld te laten uitsteken, dan is de hele wereld maaimachine. Lukt het hem niet dan is hij een failliete crimineel die zijn huis, vrouw en kinderen verliest.
Waarom, in hemelsnaam, wil iemand ondernemer worden? Ik weet het ook niet, want logisch is het niet.

Mérite Agricole voor onze Carine

Volgende week woensdag zal het groot feest zijn bij ons in Schilde. Joost en Wouter hebben hun geboekte reis naar Helsinki moeten afzeggen en Philippe moet zijn reportages in Parijs onderbreken, schadepost 1200 euro. Jammer, maar er zit niets anders op, we hebben wat anders te doen en zijn al koortsachtig met de voorbereidingen bezig.
Het gebeurt niet vaak dat een Vlaamse vrouw de Mérite Agricole ontvangt, het is de hoogste Franse onderscheiding op landbouwgebied. Het heeft de Franse minister van landbouw behaagd om onze Carine in de Orde te benoemen vanwege haar inzet voor de naam van Frankrijk in het buitenland, nu al vijftien jaar lang. De versierselen zullen worden uitgereikt door monsieur Hirondel, landbouwattaché van de Franse ambassadeur in Brussel. We verwachten zo'n 200 genodigden, reden waarom ons terrein zal worden voorzien van een grote partytent. Joost is bezig met de hapjes, we hebben gekozen voor Franse terroirbereidingen. En om mij een plezier te doen, zal de ijsmachine draaien voor een verse dame blanche...

De meest bizarre reportage ooit

Bizarre reportages, in de loop der tijd hebben we er al veel meegemaakt. Maar afgelopen vrijdag sloeg alles. Niets vermoedend reden Carine en ik naar Moeskroen. We zouden chef Koen Devos gaan volgen bij zijn aankopen op de groothandelsmarkt MIM en hadden op die lokatie afgesproken. Toen we er om half tien arriveerden, werden we opgewacht door een hele batterij chefs, allemaal vrienden van Koen. Plus was een hele batterij pers aanwezig, de Waalse dagbladpers, twee televisiezenders, enzovoort. We wisten eigenlijk niet wat ons overkwam, Christine van de MIM deed uitleg. Het bleek dat de komst van Saisonnier aanleiding was geweest voor een groot feest, te beginnen met een ontbijt. Straks na de reportage zou bij Koen en Anja Devos in La Cravache een receptie plaatsvinden, gevolgd door een diner. Daarbij zou ook de Belgische minister-president Yves Leterme aanwezig zijn, zo werd beweerd.
Om een lang verhaal kort te maken: twintig uur later, in het holst van de nacht, zijn we weer naar Schilde teruggekeerd. Maar niet eerder dan na diverse horecabedrijven bezocht te hebben. Hier een zeetong, daar een T-bone. En overal stond een glas whisky voor me klaar. Kijk, dat is nu typisch West-Vlaanderen. En ook typisch de Waalse grensplaats Moeskroen. Hoezo problemen tussen Vlamingen en Walen, in Moeskroen is iedereen Belg en vooral vriend. Als er iets te feesten valt, is iedereen er als de kippen bij. En als er niets te feesten valt, dan bedenken we wel iets. Met monumentale gevolgen. Bedankt Koen, Anja en team voor het voortreffelijke onthaal in La Cravache. Bedankt Christine en handelaren van de MIM. Bedankt West-Vlaanderen, bedankt Moeskroen. Jullie hebben ons een bizarre doch onvergetelijke dag en nacht bezorgd, inderdaad mét minister-president.

Roken en drinken maakt minder kapot dan u denkt

Wetenschappers van het Albert Einstein College of Medicine aan de Yeshiva University in New York zijn met een opmerkelijk rapport gekomen dat velen met mij gerust stelt. Degenen die denken dat niet roken of drinken maar veel joggen het recept zijn voor een lang leven, hebben het mis. De wetenschappers keken naar het levensgedrag van langlevenden en het bleek dat die gemiddeld een "ongezonder" leven hadden geleid dat hun leeftijdsgenoten die al op het kerkhof lagen. Gemiddeld hadden ze meer gedronken en minder lichaamsbeweging gehad. Niet roken bleek ook al geen garantie voor een langer leven, opvqallend veel kettingrokers bleken nog in leven.
Om te bezien of het vooral een kwestie van genetische aanleg is, besloten de onderzoekers om de Askhenazi Joden onder de loep te nemen, dit is een bevolkingsgroep die een genetisch hechte entiteit vormt. Daaruit kwam duidelijk naar voren dat een lang leven vooral een gevolg is van erfelijke aanleg. Bij mannen bleken de genen trouwens een veel grotere rol te spelen dan bij vrouwen. De hoogbejaarden werden ook geïnterviewd. Wat waren de succesfactoren volgens henzelf? 33% dacht dat de genetische aanleg de oorzaak was, 32% noemde een fysieke activiteit en/of een druk en actief leven. Minder roken en drinken vond slechts 15% belangrijk. Met geluk (8%) of religie (6%) had de hoge leeftijd volgens de oudjes al helemaal weinig van doen.
Gaat u de pijp uit, geef dan niet meteen de schuld aan meneer Marlboro, maar eerder aan uw vader.

Lekker beschut met een fles

Helemaal naar Sneek gereden om met beursorganisator Jan Vlap van gedachten te wisselen over HorecaEvenTT 2012. Toevallig vindt momenteel de Sneekweek plaats, Jan nodigde ons uit voor een toertje in een kleine sloep. Toevallig was het ook nog eens stormachtig. Jan moest als stuurman rechtop blijven staan en kreeg honderdduizend liter water over zich heen. Hier en daar zagen we wedstrijdboten omslaan of ronddobberen met gescheurde zeilen. En ik? Ik zat lekker beschut onder een afdakje met een fles Syrah. Veel hebben we die dag niet over de beurs gesproken, alles loopt op rolletjes.

Onze nieuwe heavy site

In samenwerking met de keien van Shoot My Food hebben we een nieuwe website gecreëerd van Pastry in Europe. Ik krijg er kippevel van, met name als ik de muziek hard zet.
U zou me een plezier doen met eventuele op-, aanmerkingen of verdere suggesties. Hiermee luiden we voor onszelf een nieuw digitaal tijdperk in.

http://pastryineurope.shootmyfood.net/

Koks zijn als kleuters

Uitspraak vandaag gehoord:
Koks zijn net kleuters, ze stoppen alles in hun mond.

Het beste chefsboek ooit

Eindelijk kreeg ik "Zilte Klei" in handen, het boek van Edwin Vinke waaraan ik zelf een redactionele bijdrage leverde. Het boek, dat meerdere kilo's lijkt te wegen, is werkelijk het mooiste van alle kookboeken die ik ooit in mijn leven zag. Het meest complete ook. Zilte Klei is niet alleen een kookboek, het schenkt enorm veel aandacht aan het land, het water en de producten rond Slijkplaat. Maar vooral is het ook een monument dat vele authentieke mensen belicht, mensen die gehard zijn door wind en water. De gigantische hoeveelheid fotografie is van dermate kwaliteit dat ik er graag jaloers op ben. In één woord:SUPER. Proficiat Edwin, Blanche en team.

Bestellen kan via www.zilteklei.nl

25 jaar gastronomie

Bij het opruimen kwam ik de Benelux michelingids van 1986 tegen. Hé, dacht ik, dat is exact 25 jaar geleden. Leuk onderwerp. In België is de situatie niet veel veranderd, zij het dat de meeste sterren van weleer door andere vervangen zijn. Dat lijkt me een logische ontwikkeling. De echt stabiliteit, na vijfentwintig jaar nog steeds die ster hebben, is niet voor iedereen weggelegd. Zoals Johan Segers in zijn Antwerpse fornuis. Zoals Henk Savelberg in zijn paleis. Of zoals in Maastricht waar Hans Snijders in Château Neercanne na al die jaren nog steeds schittert. Het zijn zeldzaamheden waar ik het grootst mogelijke respect voor koester.
Kijken we naar Nederland anno 1986 dan zien we in de gids verdraaid veel Chinese restaurants en heel veel zaken die een Franse naam dragen. Dat laatste was de grote mode, ook al werd er nauwelijks gekookt. Zaken met één ster waren al zeer zeldzaam, laat staan twee. Bij sterren hoorden op dat moment enkele vaste producten. In de specialiteitsomschrijvingen duiken ze elke keer opnieuw op: foie gras, tarbot, lamsvlees en provençaalse kruiden. 1986 was de tijd dat de familie Fagel met het rode bijbeltje leek getrouwd. En waarin Cas Spijkers en Piet Rutten in hun Swaen de toon zetten.
Weet u, ik ga er eens werk van maken. Vijfentwintig jaar is een goed moment op bij stil te staan, zeker ook omdat er in die periode zo enorm veel gebeurde. Van de nouvelle cuisine gingen we naar de sausspiegels, gevolgd door de torentjes op het bord, waarna de sauzen schuimig werden. Daarna kwam het moleculaire gedoe dan nu alweer ouderwets is. Ja, ik ga er eens werk van maken.

Whisky vervalsers opgelet

Voor Schotland is de whisky-economie van onschatbaar belang, maar toch konden whisky-vervalsers tot voorkort ongestraft hun gang gaan. Weliswaar kon de vervalsing in een laboratorium worden aangetoond, maar dat was een dermate omslachtig en duur werkje dat er nauwelijks controle bestond. Daar is nu verandering in gekomen. Professor David Littlejohn van de Strathclyde universiteit in Glasgow ontwikkelde met zijn team een snelle, eenvoudige en goedkope test. Bij het eerste onderzoek was het al meteen prijs: van de 15 onderzochte blended whiskies bleken er 8 echt en 9 namaak.
Hoeveel namaak whiskies circuleren er en in welke kanalen komen ze terecht? Dat zal binnenkort gelukkig wel duidelijk worden.