Weer op pad voor de zoetwaterbotel

Heel goed nieuws: Europa heeft de volgende budgettaire stap goedgekeurd voor de acties rond de bescherming van de zoetwaterbotel. Ik kan er als ambassadeur dus weer helemaal tegenaan. Op het programma staat onder andere binnenkort een bezoek aan professor Rodrigues van de universiteit van Granada. Daar is een groot onderzoeksproject van start gegaan. Meerdere landen tegelijk kunnen nu hun echte acties starten. Aan ons zijn de budgetten voor Nederland, België, Luxemburg en Frankrijk toegekend. Probleempje was aanvankelijk dat het diertje in slechts 3 talen een naam had, in het Spaans, Nederlands en Duits. Waar bij natuurlijk enige rivaliteit is tussen onze redactie en die van Feinsmecker: heeft het Nederlands het woord zoetwaterbotel uit het Duits overgenomen of komt het andersom van Susswasserbeutel? Daar is onderzoek naar gedaan en niet de Duitsers en niet wij hadden gelijk. Het woord stamt uit het Duts. Dat is een basistaal, eigenlijk een voortzetting van het Neder-Frankisch, die lange tijd in beide landen gesproken werd. "Ben ick van Dutsen bloet". Pas met de komst van de statenbijbel werd het Nederlands een eigen taal. Het bewijst in elk geval dat het diertje in vroeger tijden ook in Noord-Europa leefde. Voor het Frans zijn we tot de conclusie gekomen dat carretère de beste oplossing is en daar hebben we groen licht voor gekregen.
En zo is er op de achtergrond al veel onderzoek gedaan door verschillende disciplines. Bestaan er bijvoorbeeld meer pootloze kreeftachtigen? Niet levend, maar wel in afdrukken in oude krijtlagen. Dat een soort in bepaald opzicht sterk afwijkt is niet nieuw. Het mooiste voorbeeld daarvan is de simpele watervlo. Deze is inderdaad een echte kreeftachtige, doch heeft maar één oog. Binnenkort dus met het vliegtuig naar Malaga, daar een autootje huren en dan dwars door het machtige natuurpark Sierra Nevada naar Granada. Ik verheug me er echt op.