Op dit moment staan de internationale media bol van het wielrennen. Niet dat er een belangrijke koers op komst is, het gaat over Lance Amstrong. Deze zevenvoudige tourwinnaar die zich altijd voordeed als een blank babaybilletje blijkt volgens Amerikaanse onderzoekers de grote spil in een nooit geziene dopingaffaire te zijn, zelfs big sponsor Rabobank heeft al afgehaakt. Dit lokt bij mij een overpeinzing uit.
In de jaren tachtig van de vorige eeuw was ik nauw betrokken bij de kalversector, zowel in Nederland, België als Frankrijk. Op dat moment stortte de kalverwereld in elkaar omdat niemand nog vertrouwen in het vlees had. De schandalen volgden elkaar op. De overheden hadden al beloofd om strengere controles uit te voeren, iedereen lachte ermee. Maar toen de kalverwereld volledig instortte, werd er niet meer gelachen. De Nederlansdse sector kwam met een eigen plan op de proppen met de naam SKV. Stropers moet je met stropers vangen, want met jachtopzienders werkt het niet. Smokkelaars moet je met smokkelaars pakken, want met douaniers werkt het niet.
In wezen had de kalversector toen met exact hetzelfde probleem te kampen als het wielerpeloton nu. Het zit namelijk zo. Als je als wielrenner geen doping gebruikt, blijf je achter in het peloton. De moordende snelheden kun je niet bijhouden, zeker niet bergop. Je gaat dus slikken en spuiten, je wilt volgend jaar ook een contract. Het is een kwestie van lijfsbehoud. In de kalversector gold destijds hetzelfde verhaal. Wilde je je kalveren of je vlees tegen de normaal geldende prijs verkopen, dan moést je wel meedoen. Zo niet dan ging je failliet. Uiteraard waren er controlerende instanties, maar die liepen altijd achter de feiten aan. Ze gingen op product A controleren, terwijl iedereen al product B gebruikte. Dat is bij het wielrennen ook zo.
Maar stel je eens voor dat de controle in handen komt van de mensen uit de sector. Die kennen product B en ook al product C dat eraan zit te komen. De kalversector was destijds bijna kapot en dus werden er maatregelen genomen waar iedereen volmondig accoord mee was. Sindsdien is er met de kalveren niets meer aan de hand. Een producent die buiten de pot zou piesen, wordt door de rest afgemaakt. Dat is dus ook de oplossing bij sport: Laat de sporters controleren. Maar ja, dan moet eerst de sport ten dode zijn opgeschreven en zover is het nog niet. Geloof me, zodra iedereen een hekel krijgt aan wielrennen en het publiek zich niet meer op de Mont Ventoux laat zien, zal het met de doping binnen de tien minuten gedaan zijn. Een sector die zèlf de touwtjes in handen neemt, puur uit lijfsbehoud, is de enige garantie dat het nog ooit goed komt. Fietsers, kijk naar de kalveren en u zult beseffen waar de oplossing voor uw probleem ligt.
Waarom, meneer Rabobank, richt u geen eigen SKV op?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten