Ik had het kunnen weten. Het eerste prille lentezonnetje laat zich één keer zien en prompt komen er op de sociale media massa's aspergegerechten tevoorschijn. De triestigheid ten top. Chefs die anders zo trots op zichzelf zijn, geven ermee aan dat ze geen enkele fantasie hebben en alle respect voor producten en seizoenen aan hun laars lappen. Asperges begin maart, hoe bedenken ze het! Uiteraard begrijp ik best wel dat de winter al lang genoeg heeft geduurd en dat het lentezonnetje roept om verandering. Maar als je dan niets anders kunt bedenken dan asperges, is het triest met je warenkennis gesteld. Ik zie het een beetje als pedofilie, in de keuken met je tengels aan het jonge grut zitten. Desnoods pompen we de kinderen op zodat ze al volwassen lijken. Of we gaan op sextoerisme in vreemde landen. Asperges begin maart? Foei! Een belediging van de natuur en van het vak.
Helaas doen velen aan deze 'groentenpedofilie' mee, iedereen wil waarschijnlijk de eerste zijn met de asperges, maar wil je geen 'groentenpedofiel' zijn koop ze dan gewoon in een blikje, je hoeft je dan niet te vergrijpen aan het 'jonge opgewarmde grut' en convenience is tegenwoordig algemeen geaccepteerd, u kent serveren wanneer u wilt en op 'het in bezit hebben van de blikjes' staat nog geen straf..
BeantwoordenVerwijderen