Hoe kun je jezelf profileren op een manier die weinig of niets kost? Daarvoor moet je out of the box denken. Het briljantste staaltje van guerilla marketing zagen we twee jaar geleden bij Toine Smulders. Nadat hij in Saoedie Arabië wereldkampioen koken was geworden, verschenen er opeens berichten in de landelijke pers: Toine had het aanbod van een Arabische olieprins gekregen om bij hem een jaartje privé te koken voor de somma van een miljoen dollar. Toine, zo zeiden de berichten, had het aanbod afgeslagen. Kijk, dat is nou mooi, iedereen smult ervan, het geeft aandacht. Of het verhaal waar is of een broodje aap, het maakt niet uit, het werkte verbluffend goed.
Gisteren was ik in de Périgord op bezoek bij mijn vriend Robert Besse, chef-eigenaar van Le Gabarrier. Al die vijfentwintig jaar dat hij de zaak heeft, had hij moeite om het brede publiek duidelijk te maken welk soort keuken hij heeft. Advertenties hielpen niet. Wat heeft Robert een half jaar geleden gedaan? Hij is zich opnieuw gaan positioneren op een briljante en uiterst eenvoudige manier. Op zijn visiekaartje, op zijn correspondentie, overal kom je voortaan tegen: "Robert Besse, chef saucier".
Nu is Robert één der àllerbeste sauciers van Frankrijk, dus liegt hij bepaald niet. Door zichzelf een nieuwe titel te geven, heeft plotseling iedereen het begrepen. Het afgelopen kwartaal steeg zijn omzet met ruim dertig procent! Gewoon door het gebruik van een simpel woordje. Kijk, dàt is nu guerilla marketing pur sang. De Périgord barst van de chefs, dus de titel chef maakt geen indruk. Maar een chef-saucier, die is er in de regio maar één. Bovendien typeert hij met één woordje zijn restaurant. Duidelijker kan het niet zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten