Hier in Saint-Pompon is het in de zomer elke zaterdagavond een groot feest met de marché gourmand. Bij tientallen kraampjes van regionale producentjes en traiteurs kun je lekkere dingen kopen om die ter plaatse te nuttigen. Nu het vakantieseizoen is begonnen, trekt dat vele honderden mensen. Elke week is er een muziekje bij. Dat kan een banda zijn, een gitarist of een trekzakgarçon, de laatste was een DJ die plaatjes kwam draaien. 's Middags had hij zijn boeltje opgebouwd en ik moet zeggen dat het indrukwekkend was. Zelfs had hij gekeurde lichtjes en een heuse rookmachine geïnstalleerd en er was een groot bord bij met zijn naam erop. In de loop van de avond, toen al menig plaatje was gedraaid, kon ik niet anders dan de DJ vergelijken met sommige koks. Die twee beroepsgroepen hebben warempel veel van elkaar weg. Ze doen namelijk alleen wat ze zelf graag horen cq lekker vinden. Ze kijken niet naar hun publiek. Voor een publiek van veertigers tot en met zestigers begon onze vriend de DJ house muziek te draaien. Dit in plaats van vrolijke wijsjes die het ware vakantiegevoel bevestigen en waar de mensen gezellig op kunnen dansen. Het geboemboemboem bleef maar doorgaan, ook nadat het publiek hals over kop was vertrokken. Dat laatste had de DJ niet in de gaten, hij was helemaal in zichzelf gekeerd, zijn koptelefoon was beduidend groter dan zijn hersenen.
Hoe vaak maak ik niet hetzelfde mee in de gastronomie. Gerechten die op geen enkele manier zijn afgestemd op het publiek. Zelfbevrediging is het. Foei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten