Ik wil graag een onderzoekje doen en hoop dat u, chef en restaurateur, mij daarbij wilt helpen. Maar ook levensgenieters / frequente restaurantbezoekers nodig ik van harte uit.
Ik zou namelijk eens willen weten wat er in de hoofden van de restaurantbezoekers omgaat. Sluit het aanbod aan tafel goed aan bij de wensen? Voor elke producent is dat de allerbelangrijkste vraag. In de gastronomie is mij die vraag echter nog nooit gesteld. "Heeft het gesmaakt?" betekent hetzelfde als "Ruikt onze shampoo lekker?" Daar kan je als shampoofabrikant niets mee, je hebt daarom een consumentenpanel dat wordt ondervraagd op de kleinste details. Je inventariseert de opmerkingen en wensen en blijft daar voortdurend mee aan de slag. Je voorkomt daarmee dat de mensen naar de shampoo van een concurrent overstappen. In de gastronomie worden diepere vragen nooit gesteld, ze worden zelfs vermeden. Heeft het gesmaakt? Die vraag wordt gesteld op een toon die geen tegensputteren duldt. Zelfs heb ik al meermaals meegemaakt dat het hele restaurant in de shit of zelfs boos was omdat ik eerlijk "nee" antwoordde. Dat heb ik inmiddels afgeleerd, ik zoek de weg van de minste weerstand en antwoord "ja". Maar met mijn voeten zeg ik nee, ik kom niet meer terug.
De laatste tien jaar is de gastronomische keuken heel erg aan modegrilletjes onderhevig. Iedereen loopt de Grote Manitou's achterna. Heeft zo'n Manitou een mangodooiertje bedacht dan vreet het hele land morgen mangodooiertjes. Maakt een andere Manitou eetbaar zand dan zie je in de looppas overal bloempotjes verschijnen. Zo kan ik wel duizend voorbeelden noemen. Maar is dat alles wel logisch? Ik bedoel, zit het publiek hierop te wachten? Misschien is het antwoord ja, maar we weten het niet. Veel logischer is het denk ik dat het antwoord nee zal zijn. Ik kijk gewoon naar mezelf. Als u mij, doorwinterde restaurantbezoeker, vraagt wat ik ècht zou willen, dan zullen er in mijn antwoord geen mangodooiertjes, gelletjes, bloempotjes of druppeltjes te ontdekken zijn.
Ik wil in het onderzoekje het spits afbijten en doe daarbij of een chef mij vragen stelt.
De chef: Beste Norbert. Als jij zou mogen kiezen wat je vanavond bij ons eet, zonder naar de kaart te kijken en zonder ergens op te letten. Wat zou dan je antwoord zijn?
Norbert: Beste chef. Een stuk topvlees met een perfecte cuisson en een saucière met een hemelse saus. Of een moot superverse in boter gebakken vis met een mousseline. Als dessert mag je een kersverse dame blanche voor me maken. En weet je wat? Als voorgerecht laat ik me helemaal verrassen. Maar doe aub geen gepiel op het bord, met de gedachte aan al die likkende vingertjes en smoezelige keukendoeken krijg ik geen hap door mijn keel. Bovendien wil ik happen, niet neuzelen, ik ben geen spoorzoeker.
Doet u mee? U kunt uw verslag naar me mailen: norbert@saisonnier.net
Alvast bedankt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten