De bacterieaffaire in Duitsland was eerst een komkommeraffaire, werd later een tomatenaffaire en is plots een taugé affaire geworden. Je vraagt je af of Duitsland inderdaad een apenland is. Telkens wordt er iets geroepen, waarna een nieuwe sector in het verdomhoekje zit, met alle ellende van dien. Morgen zullen we van de Duitsers weer een nieuw persbericht krijgen waarin men beweert dat het aan veterdrop, couscous of pindakaas ligt. Dat gaat zo door tot alle producten aan bod zijn geweest. Duitsland treft daarbij nooit blaam, alle ellende komt uiteraard uit het buitenland.
En toch is het niet helemaal vreemd om aan taugé te denken. Zoals u weet was ik aan het einde van de zeventiger jaren keurmeester bij de Keuringsdienst van Waren. Ik zweer u dat ik in die tijd veel heb gezien, ook op het gebied van taugé. Nog duidelijk staat me voor ogen hoe de meeste Chinese restaurants hun taugé kweekten. Ze hadden grote zakken met groene erwtjes, naar ik meen noemden ze dat Katjang ietjoe. Die werden in een zinken emmer gedaan waarvan de bodem van gaatjes was voorzien. Op de emmer lag een lap jute. De emmer werd constant van stomend water voorzien. En nu komt het, de emmer stond meestal op een donkere plek, namelijk in de wc. Ongetwijfeld zal er in de loop der jaren veel veranderd zijn. Ik mag toch aannemen dat er anno 2011 geen taugé meer in wc's wordt gekweekt. Maar als ik vandaag de Duitse berichten hoor, moet ik automatisch terug denken aan toen.
Enfin, morgen zijn dus de dropveters aan de beurt, want naar alle waarschijnlijkheid hebben de Duitsers daarop sporen van de coli-bacterie aangetroffen, dit ondanks het feit dat het bewuste restaurant in Lübeck helemaal geen dropveters serveerde. Maakt niet uit. De Russen en Saoedi zullen morgen de import van dropveters aan banden leggen. Ik wens de dropveterbranche alvast alle sterkte toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten