Afkickverschijnselen

Eerder haalde ik het al aan: het hotel dat op zijn internetsite niet vermeldt dat het om een nietrokershotel gaat. Liegt zo'n hotel? In elk geval vind ik die site misleidend. De site is de start van een handelsovereenkomst. Als ik pas, na te hebben betaald, op de kamer zie dat ik niet mag roken, geldt het rookverbod juridisch niet. Ik ben bij het afsluiten van de overeenkomst onvoldoende geïnformeerd geweest, dus maakt het verbod geen deel uit van die overeenkomst. Heeft het hotel gelogen? De definitie van niet liegen is: de waarheid, de volledige waarheid en niets dan de waarheid. Dat wil zeggen dat verzwijgen ook liegen is. Bij de rechtbank zou ik ongetwijfeld voor mijneed worden veroordeeld als ik de waarheid spreek en tegelijkertijd iets relevants zou verzwijgen.
Toch blijft er een grijs gebied. Een voorbeeld daarvan heb ik zelf in scène gezet. Als ik zeg dat het in Saint-Pompon 46°C was dan lieg ik. Maar stel je voor dat ik beweer dat de buitenthermometer 46°C aanwees, heb ik dan gelogen? Niet per sé. U als lezer kunt de buitenthermometer associëren met de buitentemperatuur, maar dat is dan uw eigen gedachte. Zoals ook de waarheid die u in dubbelzinnige moppen ontdekt, alleen maar uw eigen vieze, smerige, vunzige, kleffe, dampende, hemelschreiende gedachten zijn. Ik heb ervoor gezorgd dat de thermometer 46°C aanwees, hoe dan ook lieg ik niet. Ik verzwijg ook niets, want achteraf kan ik beweren dat ik het echt niet over de buitentemperatuur had.

Kijk, dat zijn zo van die mijmeringen die ik onder de categorie afkickverschijnselen groepeer. De eerste week dat ik op vakantie ben en de noordelijke hectiek verruild hebt voor de spreekwoordilijke zuidelijke stilte, komen dit soort muizenissen in me op. Gelukkig verdwijnen ze na een tijdje, niemand wordt er vrolijk van en ook ikzelf niet. Maar het is echt zo dat ik tijdens de eerste week wakker kan worden van onbestaande retorische problemen. Urenlang kan ik dan op bed liggen woelen en denken, hopend dat het snel licht zal worden. De onnozelste vraagjes schreeuwen om een oplossing, negeren is geen optie, ze blijven gewoon. Wellicht is het als bij zo'n XT- of AT-computer uit de tachtiger jaren, weet u nog? Je gaf hem het commando "reindex all" en hij ging urenlang zoemen, rekenen en roken. Plotseling, wanneer je het niet meer verwachtte, was hij er klaar mee. Je had dan een vrijwel nieuwe computer, voor die tijd snel en accuraat. Op dit moment ben ik zo'n oude XT of AT die het commando gekregen heeft. Ik zoem, reken en rook. En straks, ineens, ben ik een ander mens. Was het maar alvast zover...