Af en toe droom ik er best wel van om altijd in het zuiden te zijn. Al was het maar om dat de gigantische artrose pijn (continue messteken in al mijn vingers) daar veel minder is, zodanig dat ik er vaak vergeet dat ik pijn heb. Ik vertrek nu voor 7 weken en mag dus helemaal niet mopperen, feit is dat ik tegenwoordig steeds vaker naar wat meer rust verlang. De regering wil ons tot 67 jaar laten werken, ik denk dat zoiets niet helemaal logisch is. Er komt een leeftijd waarop je de hectiek van alle dag kunt missen als kiespijn. En waarop je de jeugd niet in de weg wilt lopen, ook al zijn hun ideeën niet altijd de jouwe. De begraafplaatsen liggen vol met onmisbaren, de wereld draait door.
Voor mezelf heb ik bepaald dat ik na deze vakantie aan een nieuwe fase ga beginnen. Zoals ik al aankondigde, ga ik binnenkort van start met een serie van 60 chefsboeken. Zestig chefs die nog geen eigen boek hebben maar die volgens mij wel verdienen. Het moet straks ooit een indrukwekkend gezicht zijn, een serie van zestig boeken in de kast, allemaal mooi op een rij. Volgens mij bestaat zoiets wereldwijd nog niet. De boeken ga ik produceren in onze andere firma: Culibooks Inc. Onze oude vertrouwde uitgeverij Euroffice NV zal zich alleen nog op de magazines concentreren. Daarmee ga ik weer een stukje meer afstand nemen van Culinaire Saisonnier, Pâtisserie&Desserts en KoksKoerier.
In juli komt Wynand Vogel een volle week naar Saint-Pompon, de bedoeling is dat we zijn boek dan helemaal afmaken. En ook hoop ik voor het enorme project, het standaardwerk KALF dat in 9 talen zal verschijnen, flinke vorderingen te kunnen maken. Terwijl tevens de laatste details van het boek Groeten uit de Périgord (3 talen) moeten worden gedaan. De 7 weken worden dus niet echt vakantie, maar daar geniet ik van.
Graag wijs ik u op mijn andere blog dat de komende 7 weken dagelijks in de lucht is: http://saintpompon.blogspot.com/ Hier vertel ik waar ik dagelijks mee bezig ben, de ontdekkingen die ik doe, de gastronomie die ik proef, de productontwikkelingen (alcohol stoken) waar ik mee bezig ben, enz.
Tot slot doe ik de oproep die ik elk jaar doe: Bent u in de buurt van de Dordogne, kom dan even langs in Saint-Pompon (ten zuiden van Sarlat). Er bestaan in het dorp geen huisadressen, vraag gewoon iemand op het pleintje naar Norbert (uitspreken als Norbèèèr) en iedereen zal u de weg wijzen. Speciaal voor u reserveer ik een hele mooie fles uit de tachtiger jaren. Of kiest u liever voor een ti'ponch...
Resteert mijn nog één vraagje. Mijn privé-secretaresse (zie foto) wil niet mee, ze wil in het noorden blijven. Wil iemand gedurende 7 weken op haar passen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten