Vanaf morgen volle bak

Een boek maken, kan iets simpels zijn. Kijk maar naar de zogenaamde kookboeken waar de winkels mee vol liggen. Dat soort boeken kunnen wij op onze redactie maken in twee dagen, inclusief ontwerp, fotografie, tekst en lay-out. In wezen zijn veel boeken banale commerciële bladvulling. Kookboeken verkopen goed, vooral als je er een tv-naam aan verbindt. Hoe minder die tv-naam kan koken, he beter het verkoopt, tv-namen zijn namelijk topkoks, zo denkt het publiek. Enkele maanden later vindt je die boekwerken massaal terug op marktplaats, nog in hun ongeschonden plastic jasje, te koop voor 2 euro inclusief verzendkosten.
Er zijn ook boeken die veel en veel moeilijker te maken zijn. Ze zijn slechts bedoeld voor een klein publiek en je moet er als schrijver onnoemelijk veel research voor doen. Vorige week las ik de 19e eeuwse Nietzsche. Zware kost: "We beleven de dingen niet op het ogenblik, de verwachting wordt pas in de herinnering vervuld." Op dit moment lees ik het boek "De ondergang van Napoleon" van Adam Zamoyski. Dat boek zul je in de boeken top-10 niet tegenkomen, maar ik denk dat de schrijver er wel tien jaar mee is bezig geweest.

Voor mij een volkomen nieuw fenomeen is het schrijven van iemands biografie. Daar ben ik vier maanden geleden aan begonnen en ik bijt er mijn tanden op stuk, ik had het totaal onderschat. De biografie van Wynand Vogel moet in het najaar op het GildenEvent worden gepresenteerd, er is nog een lange weg te gaan. Vandaar dat Wynand morgen per vliegtuig in Bergerac arriveert. Hij blijft een volle week bij me logeren. Dagelijks zal ik hem een uurtje of vier interviewen om het materiaal dan telkens dezelfde dag uit te werken. En uiteraard zullen we de Amis Saisonnier bezoeken, aan tafel kunnen we verder praten.
Hoe verliep het proces tot nu toe? Wynand kwam telkens een dag naar Schilde, de start was heel moeizaam want die gozer zit niet gemakkelijk op een praatstoel. Ik zocht aanknopingspunten en vroeg of hij geen archief of krantenknipsels had. Toen ontstond er weer een ander probleem: zijn archief omvat een halve bestelauto. Alleen al met de kranten- en tijdschriftenknipsels waren zes bananendozen gevuld. Die moet je dan allemaal doorspitten. Van zijn hele carrière heeft hij àlle menukaarten bewaard. Ook dat zijn dozen vol. Diploma's en oorkondes idem. Er is bijna niet doorheen te komen.
Maar ik geniet er met volle teugen van. Het begin van Wynand's carrière speelde zich namelijk nog af in de "goeie ouwe tijd", met een sterrengastronomie die er al vijftig jaar was. Vervolgens maakte hij deel uit van het kleine clubje dat de Nouvelle Cuisine in Nederland introduceerde. Dat gebeurde op de Horecava van 1976. Het is mooi dat het volledige tijdsbeeld van pakweg 1960 tot heden eens goed op papier komt. En dan is er uiteraard ook nog de Lekker periode waar veel interessantigheden over te vertellen zijn. En niet te vergeten het internationale wedstrijdcircuit vanaf de zestiger jaren. Maar ik blijf erbij: ik bijt er mijn tanden op stuk!