Joepie ik heb weer internet. In de Franse binnenlanden is niet alles logisch. Mijn nieuwe laptop heeft windows 7 en daar sloeg alles van op tilt, de rook kwam overal uit. Gebeld naar provider Orange. Moest toen uitleggen wat windows 7 was. Un instant, ik ga het aan mijn baas vragen. Verbinding verbroken. Opnieuw bellen, er zij vijf wachtenden voor u. Enfin, ik heb het gered, ik heb internet. Wel langzaam, maar toch. Dus kan ik eindelijk een nieuw onderwerp publiceren. Ik wil het met u over rare Franse getallen hebben.
Wanneer u als zomerse toerist een Frans bakkertje bezoekt, zult u er niet veel moeite mee hebben. Un pain et deux croissants. Dat is nog te overzien. Maar naarmate uw familie groter is of u meer honger hebt, wordt het probleem groter. Er lijkt geen touw aan vast te knopen, aan die Franse logica. Vijftig is cinquante, zestig is soixante. Tot zover is het nog te volgen. Maar dan. Zeventig is soixante dix (zestig tien), tachtig is quarte vingt (vier twintig) en negentig is quatre vingt dix (vier twintig tien). Leg dat maar eens uit aan uw kinderen. Het jaar 1999 kreeg je op z'n Frans bijna niet uit je strot: milleneufcentquatrevingtdixneuf. Gelukkig is er met de eeuwwende een einde aan gekomen, toen werd het deuxmille.
In Franstalig Wallonië hebben ze er iets simpels op bedacht. Zeventig is er septante en negentig nonante. De Zwitsers gaan nog een stapje verder, die zeggen octante tegen tachtig. Maar gebruik die logische getallen niet in Saint-Pompon, want iedereen zal je aankijken of hij water ziet branden.
Ook charmant is de Fransoos die de naam van een internetsite noemt. Bij ons is dat simpel: wéwéwé. Maar hij zegt zonder blikken of blozen: double vé double vé double vé. En dat is nu het enige punt waarop Fransen op Engelsen lijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten