Op de blog van de door mij zéér gewaardeerde chef Harry Bult las ik vandaag van zijn jureren voor het examen op de vakschool in Hoogeveen. De leerlingen krijgen zeer tijdig (vijf weken voordien) een lijstje van bereidingen die hen op het examen gevraagd kunnen worden, dus kat in 't bakkie zou je zeggen. Harry beschrijft wat hij tijdens het examen meemaakt. De funniest home videos, zoals de chef dat noemt. Asperges schillen met de kop van de asperge in de hand, kont tegen de borstkas. Siliconenmatjes bebloemen. Zes aardappels koken in drie liter water zonder zout. Een wenerdeeg maken met de garde. Kreeft à la minute tot ragoût koken. Hollandaise zonder gastrique. Bisque zonder karkassen te kneuzen en zonder passeren. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het is niet alleen Hoogeveen, het is vrijwel overal. Waar ligt het aan? Aan de kandidaten? Aan de leerbedrijven of leermeesters? Aaan de ouders of de wereld?
We weten genoegzaam dat het Nederlandse beroepsonderwijs niet deugt. Van de jeugd willen we professoren maken in plaats van ambachtslui. Maar vooral (en dat is de schuld van onze hele cultuur) is er geen enkele discipline meer. Ik heb op deze blog al eerder geschreven: Wilt u dat uw kinderen goed terecht komen? Stuur ze dan naar een Belgische vakschool met Ter Duinen (Koksyde), Spermalie (Brugge) en Ter Groene Poorte (Brugge) voorop. Daar zit de jeugd op internaat, draagt het een uniform, moet die om zo laat binnen zijn, wordt die door de groep gestraft als dat nodig is. Het eindresultaat is èchte mensen waar je op kunt bouwen. Les Pays-Bas, la tristesse.
Zie voor het volledige verhaal: http://wwwharrybult.blogspot.com/
Geachte Norbert,
BeantwoordenVerwijderenIk kan je hier helemaal in volgen.
Zelf ben ik een trouwe leerling geweest van Ter Groene Poorte en heb nog altijd contact met enkele van mijn vakleraars.
We krijgen ook geregeld stagiairs en ik merk net hetzelfde; gebrek aan dicipline.
Er zijn altijd uitzonderingen, maar uitzondering bevestigd de regeld, niet waar!
Geachte Norbert,
BeantwoordenVerwijderenIk mocht ook aanwezig zijn op deze dag(als docent mede verantwoordelijk voor de resultaten van de studenten). Ik reed die dag naar huis met enorm veel twijfels, wat ging er allemaal fout(en dat was veel) en wat waren de lichtpuntjes. Maar tot mijn blijdschap kan ik zeggen dat er in diezelfde week ook positieve dingen te zien waren. Gelukkig deden de kandidaten van de derde en vierde dag mij weer glimlachen, van de 29 kandidaten zijn er 20 geslaagd. Hierbij zaten enkele fantastische talenten tussen en een grote groep met potentie om kok te worden.
Ik probeer als docent(samen met mijn collega’s) mijn verantwoordelijkheid te nemen en ze zoveel mogelijk bij te brengen en vooral het plezier in dit toch o zo mooie vak. En als het dan niet lukt doet dat ook bij mij pijn!!
Gelukkig hebben we altijd nog een drempel voor ze het diploma verdienen, namelijk een praktijkexamen waar fantastische leermeesters/examinatoren ze onafhankelijk beoordelen op hun kunnen en niet kunnen. Zo proberen wij het kaf van het koren te scheiden.
Samen met gedreven leermeesters als Harry doen wij ons best!
Met vriendelijke groet,
Wim Geerling
Ps; zoals je ziet aan mijn schrijfstijl kom ik niet in aanmerking voor de vacature van culinair journalist, volgens mij verdient Harry wel een kans, zolang hij maar bij ons blijft examineren!
Beste Wim, het Drenthe College treft geen blaam. Het zijn de 'nuances' die deze leerlingen missen en waarschijnlijk gaat de zere vinger naar het leerbedrijf en de ouders. Wij kunnen de wijsheid wel niet in pacht hebben, maar het competentie gericht onderwijs ondermijnd alle fundamenten.
BeantwoordenVerwijderen