Veel restaurants hebben geen enkele maatregel genomen om rokers tegemoet te komen. Ze moeten maar buiten gaan staan, zelfs in regen, wind en sneeuw, vernederend. Eigen schuld dikke bult zegt de (meestal zelf niet rokende) restaurateur, moet je maar niet roken. Trouwens, zegt hij, ik heb een grondige hekel aan rokers want telkens als de gerechten worden uitgegeven, staat de roker buiten, hij stuurt mijn keukenplanning in de war.
Rokers zoals ik zijn de paria's van de samenleving geworden, vieze mensen die bovendien geen respect tonen voor de keukenplanning. Dat is de wereld op zijn kop. De restaurateur laat een totaal wanrespect voor zijn gasten zien en in ruil daarvoor vraagt hij respect terug. Terwijl ik altijd dacht dat respect van twee kanten moet komen en dat nog steeds denk.
Er zijn uiteraard diverse restaurantjes waar eenvoudigweg de mogelijkheid niet bestaat om de rokers tegemoet te komen. Maar er zijn er ook héél veel die voor een gepaste accomodatie zouden kunnen zorgen. Zouden kunnen, maar ze vertikken het. Wanneer ik tegenwoordig een tafeltje reserveer, laat ik me over die accomodatie uitvoerig inlichten. Pas daarna neem ik het besluit of ik kom of niet. Vaak kom ik dus niet, ik ga niet buiten voor de deur staan, daar heb ik teveel zelfrespect voor.
Wat het in de war sturen van de keukenplanning is Blanche Vinke met een briljant idee gekomen. Al bij de boeking wordt gevraagd of iemand roker is. Die krijgt in De Kromme Watergang aan tafel een menukaart gepresenteerd waarin de rookpauzes zijn vermeld. Dt schijnt heel goed te werken, de keuken kan gewoon zijn tempo houden. Maar ja, niet voor niets won Blanche de ultieme gastvrijheidsprijs D'Couvert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten