Zo, dat waren hectische dagen. Het begon maandagochtend al door van de trap af te flikkeren. M'n arm en zij geschaafd, de rug uit het gelid. Kon bijna niet de auto inkomen, normaal zou je dan plat gaan liggen. Maar ja, binnen enkele uren had ik een spreekbeurt plus de presentatie van mijn nieuwe boek. De mensen in Ede zullen gedacht hebben: wat is die Koreman plotseling oud geworden. Nu is dat ook wel zo, normaal loop ik echter een stukje kwieker.
De spreekbeurt op het GildenEvent, in combinatie met een goochelaar, was denk ik succesvol, veel positieve reacties. Het ging over de 30/30/30 regel ofwel: chefs, houd op met dat gepiel en ga weer koken en vooral nadenken. Voor degene die er niet bij was, het goochelen had tot doel om de chefs te tonen dat je geen investeringen nodig hebt om je publiek te laten verbazen. Gewoon een rood doekje in het niets laten verdwijnen. Iedereen in de zaal kreeg zo'n doekje, terwijl werd uitgelegd hoe het trucje werkt. Hopelijk heb ik daarmee ogen kunnen openen. De chefs lijken mij tegenwoordig namelijk te veel op illusionisten die gigantische investeringen in hun truc doen. Helemaal niet nodig. Als we nu eens simpeler gaan denken is de restaurateur winnaar en de gast zegevierder.
Onder de indruk was ik van de spreekbeurt van Midas Dekkers. Hilarisch zoals altijd. Waar haalt die man zijn gedachten vandaan? Ben er jaloers op. Al met al was het GildenEvent een perfect georganiseerde dag met heel veel inspiratie, ik kijk nu al uit naar volgend jaar. Maar dan liever zonder trapongeluk.
Onderweg in de auto heb ik mijn ongelukje overpeinsd en ben tot de conclusie gekomen waar de oorzaak ligt. Aanvankelijk dacht ik dat het mijn charentaises waren, mijn geruite Franse pantoffels. Maar dat is niet zo. Mijn probleem is dat ik uit twee autonome stukken besta, de geest en het lijf. Mijn geest is ongeveer dertig jaar oud en die denkt dat de rest dezelfde leeftijd heeft. In gedachten spring ik in één sierlijke boog van de trap, mijn lichaam begrijpt dat niet zo.
Dinsdag en woensdag was ik op Horeca Expo Gent, de nationale Belgische horecabeurs. Boeken signeren, babbeltjes maken, oude bekenden ontmoeten. Gelukkig stond de stand van Rougié vlak bij de onze, zodat ik continu bevoorraad werd met foie gras hapjes. Die vormen een ideale combinatie met de fles Glen Nicol. Vanochtend kon ik me bijna helemaal niet meer bewegen, dus besloot ik om de laatste beursdag niet mee te maken. Er ligt hier nog volop eindredactie te doen, Joost en zijn team schrijven maar door en door.
Iedereen op de redactie draagt een zwarte armband want onze Mechelse koekoek Klazien is de pijp uitgegaan van ouderdom. Voor dat beestje is het beter zo, ze kon de laatste tijd niet meer met de anderen mee. En die maken een stevige dagelijkse ronde, ze hebben bij ons 5.000 meter scharrelruimte ter beschikking.
Heel mooi is dat de inschrijvingen voor de Village Saisonnier lopen als een trein. Met beursorganisator Jan heb ik kunnen afspreken dat de Village in Assen tweemaal zo groot wordt als vorig jaar. We bouwen dan ook een marktpleintje waar uitsluitend regionale heel kleine producentjes hun droge worst, honing of confiture kunnen laten zien. Past goed bij ons.
Heel mooi ook is dat ik de laatste dagen veel medestanders kreeg toen ik het plan opperde om van de Village Saisonnier een reizend circus te maken. Met dat idee loop ik al langer rond, het begint nu steeds meer handen en voeten te krijgen.
Onze nieuwe redacteur Rutger heeft gisteren een prachtig appartement gevonden in het centrum van Schilde. Dat kan hij alvast gaan inrichten voordat hij begin januari bij ons in opleiding gaat.
Blij ben ik om de ster die Ami Saisonnier Olivier de Vinck (Kommilfoo, Antwerpen) eindelijk kreeg. Ik wachtte daar al enkele jaren op. In Frankrijk is het gastronomische nieuws minder vrolijk. De oud-president van Relais & Châteaux zit in voorhechtenis nadat bleek dat hij de clubkas jarenlang heeft getild op een niet te zuinige manier. Hij verkondigde dat de clubgids een dubbele oplage had en die werd door de drukker keurig gefactureerd. Zo zie je maar weer eens dat je de oplages niet altijd moet geloven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten