vrijdag 25 november 2011

Van rond naar vierkant


Vroeger, uiteindelijk nog maar een paar jaar geleden, moesten de bewakers op beurzen ons 's avonds altijd de stand uitjagen. Dat kwam omdat het altijd gezellig was. Tegen sluitingstijd kregen we een grote aanloop van bevriende standhouders en beursbezoekers, we trokken een extra flesje open en het werd altijd wel een beetje feest. Ik heb dat altijd heel belangrijk gevonden voor de sociale contacten binnen de brede gastronomische familie. Chefs leerden collega's kennen, leveranciers maakten kennis met chefs, enzovoort. Het toppunt was de allereerste EFFF in Maastricht, alweer bijna twintig jaar geleden. Nadat de beurs was afgebroken, alle standbouw weg was en er alleen nog een lege hal overbleef, zaten we met wel vijftig man gezellig bij elkaar. Het laatste kliekje kaviaar, de laatste aangesneden ham, de laatste halve flessen, het was één groot feest. Gezeten op kratjes waren juist die laatste uren het belangrijkste beursmoment. Uiteindelijk namen de bewakers een eigen zitkratje, ze kregen ons met geen stok weg.
Dat overdenk ik nu we deze week weer een beurs achter de rug hebben. Een half uur voor sluitingstijd liggen de jassen al klaar en zijn de tassen en koffers gepakt. De beurs is nog nauwelijks afgelopen, hier en daar lopen nog bezoekers rond, of iedereen schiet als een speer naar buiten. Niks geen gezelligheid, niks geen sociale contacten. Het bestaat allemaal niet meer. De mensen zijn met andere dingen bezig en vooral met zichzelf. We zijn van rond naar vierkant gegaan, de maatschappij is verhard. Met elkaar communiceren doen we in twitterberichtjes van 50 lettertekens, sms is alweer ouderwets. Het moet steeds sneller, steeds vierkanter. Deze wereld is de mijne niet meer, ik voel me er niet meer thuis.
Dat motiveert me des te meer om mijn eigen ding te doen. Gelukkig hebben we in februari onze Village Saisonnier in Assen. Daar is het traditie geworden dat onze jongens samen met zich spontaan aanmeldende chefs 's avonds gaan koken voor onze standhouders. Ze zetten een koud, een warm en een dessertbuffet neer, uitsluitend van producten van de standhouders. Zo kan iedereen van elkaars producten proeven, belangrijker is dat de sociale contacten op peil blijven. Aan tafel leren onze gasten elkaar kennen, ze wisselen visitekaartjes uit, er ontstaan boeiende gesprekken. Ja, was het maar alvast februari. Vierkant moet weer rond worden, er valt nog veel te schaven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten