Specialist of generalist?

Ieder mens kun je in één van deze twee categorieën indelen. Mijn prof had er vroeger een leuke definitie voor: "Een generalist weet van àlles niets en een specialist weet van niets àlles." In de praktijk komt het erop neer dat een specialist zich focust op één onderwerp en daar heel goed in is. Een generalist is tegenovergesteld. Die weet van alles een beetje, maar blinkt nergens echt in uit. Ikzelf ben een rasechte generalist. Nog nooit heb ik mezelf betrapt als uitblinker in iets. Kijk ik naar mezelf dan ben ik (denk ik) een verdienstelijk schrijver en een verdienstelijk fotograaf, maar ook speel ik verdienstelijk gitaar, kan ik tekenen en bouwvakken, weet ik iets van economie en van voedingstechnologie, krijg ik een kapotte motor aan de praat, kortom kan en weet ik uiteenlopende dingen. Maar uiteindelijk is dat allemaal middelmaat. Niemand zit te wachten op een dingetje dat Norbert Koreman doet, nee, ik moet het hebben van een groot aantal dingen waar ik gemiddeld in ben. Dat is de reden waarom ik mezelf goed in mijn vel voel, ik zou niet anders kunnen. Anderzijds ben ik best wel jaloers op mensen die ergens héél goed in zijn. Ze bereiken met hun ding een niveau dat ik best wel zou willen halen maar nooit zal kunnen halen. Ik denk dat je zelf niet kunt kiezen bij welke van de twee categorieën je hoort, de één wordt als specialist geboren, de ander als generalist. In de gastronomie zie je de twee categorieën uitbundig terug. Typische specialisten zijn de mensen die alleen met chocolade, spinsuiker, brood, sauzen of wijnen werken. Daar zijn ze heel goed in. Ze weten bijvoorbeeld àlles over vis, maar laat ze geen biefstuk bakken. De gastronomie heeft deze specialisten volop nodig, ze bereiken een niveau dat voor anderen niet is weggelegd. Anderzijds, wat zou de gastronomie zonder generalisten aanvangen? Helemaal niets. Generalisten zijn goed in het aansturen van specialisten, ze houden het totale overzicht op situaties. Het is daarom dat de meeste chefs en ondernemers generalisten zijn. Tot welke categorie behoort u? En dan bedoel ik niet in de praktijk, maar diep in uw ziel. Dat is belangrijk om te weten, vooral op het moment dat je nog voor keuzes staat. Merkwaardig is dat van mij, hoewel een echte generalist, vaak verwacht wordt dat ik specialist ben. Als ik ergens kom, wil de sommelier op zijn eigen niveau met mij praten, hij vindt het doodnormaal dat ik in mijn positie àlles weet en ken. Maar dat geldt evenzo voor de bakker, de slager, de visboer en de worteltjesboer. Omdat ik daar heel vaak mee te maken heb, ontwikkelde ik een soort van camouflagetechniek: van elk denkbaar gastronomisch onderwerp ben ik altijd op zoek naar details die zelfs bij specialisten niet bekend zijn. Omdat we overal komen en alles zien, lukt dat vaak. Op die manier kan je het initiatief over het onderwerp in handen nemen. Van sommige wijngebiedjes weet ik veel meer dan een sommelier, gewoon omdat ik er drie weken rondtoerde. Wil je met mij praten over de Médoc dan ben je aan het goede adres, bij Barollo val ik direkt door de mand. Van sommige stukjes vlees weet ik meer dan een slager, gewoon omdat ik in andere landen andere versnijdingstechniekjes heb gezien. Met die camouflagetechniek zou ik graag willen stoppen, maar dan op voorwaarde dat u mij voortaan als generalist accepteert.