Kijken we naar de verschillende culturen ter wereld, dan zien we twee duidelijke stromingen. De ene helft van de wereld leeft om te werken, de andere helft werkt om te leven.
Wanneer je leeft om te werken, spelen eten en drinken vooral een rol om in leven te blijven. Eten is dan op de eerste plaats voeding en energie. Het maakt niet zo veel uit of die voeding smakelijk is, hij moet voldoende genietbaar zijn om hem binnen te werken, desnoods met behulp van smaakstoffen. De maaltijd duurt niet langer dan strikt noodzakelijk is, het werk roept. Je ziet dat ene uiterste bijvoorbeeld in Amerika, waar de mensen 's middags snel een hamburger of hot dog naar binnen proppen om weer vlug aan het werk te gaan. Met een flesje of koffiebeker in de hand rennen ze het kantoor weer binnen. Fast food staat helemaal in het teken van leven om te werken. Opmerkelijk is dat de mensen uit zo'n cultuur zich daar redelijk happy bij voelen. Ze staan niet stil bij de gedachte dat de maaltijd ook nog eens zou kunnen smaken. In andere culturen zie je het volstrekte tegendeel, daar werken de mensen om te leven. Misschien werken ze zelfs niet, maar leven alleen. Ze zorgen goed voor de inwendige mens en maken er het liefst een feestje van.
Vrijwel overal ter wereld zie je dat het verschil tussen de twee categorieën wordt uitgemaakt door de geografische ligging. Hoe noordelijker een volk woont, hoe minder het om leven geeft en hoe meer om werken. Daal je naar het zuiden af dan zie de balans steeds verder naar de andere kant doorslaan. Zelfs is er wat dat betreft een duidelijk en klassiek onderscheid tussen het noorden en het zuiden van de landen afzonderlijk. Het noorden van Nederland versus het zuiden. Het noorden van Duitsland versus het zuiden. Het noorden van België versus het zuiden. Het noorden van Frankrijk versus het zuiden. Schotland versus Zuid-Engeland. Enzovoort. In elk land geldt hetzelfde verhaal: in het noorden wordt vooral gewerkt, in het zuiden vooral gegeten. Een logisch gevolg daarvan is dat de zuiderlingen van alle landen een beetje profiteren van het noorden, waar het geld wordt verdiend. De mensen in Lille of Antwerpen werken zich kapot, die in Marseille en Charleroi leunen liever wat achterover. Zodra je in zuidelijke richting een landsgrens passeert, kom je weer in een noorden. Zuid en Noord liggen dan slechts één meter uit elkaar en tóch maakt die meter een groot verschil. Gelukkig ben ik een zuiderling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten