Mens en dier stonden vroeger veel dichter bij elkaar dan tegenwoordig. Ze leefden niet alleen samen, ze keutelden ook gebroederlijk. Dat bleek maar weer eens toen ik een piepklein overwoekerd gebouwtje achter in mijn tuin onderhanden nam. Het bouwwerkje meet anderhalf bij twee meter. Rechts was een deur met daarachter de latrine ofwel plé. De linkerhelft was gereserveerd voor de konijnen. Via een ingenieus systeempje werden de konijnenkeutels toegevoegd aan hetgeen de mens poduceerde, keutels bij keutels. Destijds waren keutels geen vieze dingen die nodig moesten worden weggespoeld, nee, ze werden als kostbaarheden verzameld. Daarmee werd namelijk de soepgoententuin bemest opdat de wortelen voorspoedig zouden groeien. Als dank voor hun bijdrage werden de wortels met de konijnen gedeeld. Waarom bestaat dat llemaal niet meer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten