Afgelopen woensdag vond in Saint-Pompon de jaarlijkse wijnoogst plaats. De wijn heeft, mits koel en jong gedronken, best wel kwaliteit en spanning in zich. Dat is opmerkelijk, want in mijn dorp doet men alles wat in de wijnwereld als verboden geldt. Meer dan tien (wijnboer Christian weet het niet precies) cépages, zelfs wit en rood, staan door elkaar en worden bij elkaar gegooid. Vervolgens passeren de trossen een brute centrifigaalpomp, waarna het sap en de hele meute in een ondergrondse betonnen cuve verdwijnt. Op http://saintpompon.blogspot.com/ heb ik de foto's van de oogst gezet. Surf daar even naar, u zult dan zien wat ik bedoel.Het hele dorp plukt mee, maar de beloning is dan ook groot. Na een uurtje of vier ontspannen plukken, waarbij uit de bosjes de nodige kwinkslagen weergalmen, is het tijd voor de maaltijd. Ik ga u een groot aantal foto's tonen, gewoon om in de sfeer te komen.
Na de gebruikelijke aperitieven kwam de tourain op tafel, de bijzondere soep van uien, knoflook en azijn (gastrique). De soep sluit af met de chabrol (het bord afspoelen met wijn). Vervolgens was het tijd voor meloen met alcohol. Dan was het de beurt aan een onvoorstelbaar lekker ding: de koude, zure pot au feu van rundvlees. Toen was het kluiven geblazen aan de eend. Deze werd geserveerd met kersverse Soissons bonen, die zelfde ochtend geoogst. Nog niet genoeg? Dan kwam de taart. En voor de liefhebbers ging Christian met een weckpot rond. Daarin pruimen op alcohol, twintig jaar gerijpt. Dit alles werd overspoeld door wijn en andere vloeibare versnaperingen. U begrijpt dat menige auto nadien zigzaggend van de berg rolde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten