Er is momenteel heel wat te doen rond Emmanuel Mertens, tweesterrenchef in een tijd dat Nederland nauwelijks sterren telde. In een interview in Bouillon! hekelt Mertens zijn collega Paul van de Bunt. Deze laatste zou beter bij Rank Xerox gaan werken met zijn gekopieer. Ook ik ga me nu mengen in de discussie. Wat is kopiëren? Dat is iets doen wat een ander al deed. Maar is dat in wezen niet de funktie van een ambachtsman? Het is al vele eeuwen zo dat ambachtsmannen meester worden omdat ze hun meester kopiëren. Onze hele cultuur is daar op gebouwd en gelukkig maar. Door steeds onze voorouders te kopiëren -en er telkens een kleine verbetering of wijziging in aan te brengen- staat onze wereld waar hij nu staat. Er is niets mis mee, integendeel.
Er zijn in de wereld drie soorten makers, elk met hun eigen rol. Dank zij de brokkenmakers kunnen we leren hoe het niet moet. Dankzij de kunstenaars komen er nieuwe ideeën en stromingen. Dankzij de ambachtsman krijgen de ervaringen van brokkenmakers en kunstenaars hun definitieve plaats.
In de kokswereld kom je slechts weinig kunstenaars tegen, mensen met een visie die tegen de stroom ingaat. Gelukkig maar. Want stel je eens voor dat elke ambachtsman kunstenaar zou zijn... de wereld zou verzanden in een absolute chaos. Gelukkig zijn veruit de meeste koks ambachtsmannen. Daardoor is de wereld in staat om telkens gerechten te proeven die weer een stukje verder volmaakt zijn.
Wat Mertens dus in wezen doet, is zijn collage Van de Bunt complimenteren. Daarmee complimenteert Emmanuel overigens ook zichzelf. Ik had vroeger veel contact met hem en heb destijds tig keer van zijn keuken genoten. Wat voor een keuken was dat? Een keuken waarin hoofdzakelijk werd gekopieerd. Nogmaals: gelukkig maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten