De Belgische uitgever Davidsfonds schrijft een wedstrijd uit voor junior culinair journalisten. Dit jaar ligt het accent op de gastronomie want, zo zegt het persbericht, dat speelt in op de culinaire hype die ook bij de jeugd toeslaat. Hoewel ik deze motivatie wel erg goedkoop vind, heb ik er op zich nog geen moeite mee. Het persbericht verder bestuderend, lees ik: "De juryleden van de wedstrijd zijn niet de minste". Dan verwacht ik uiteraard dat de grote kanonnen in stelling worden gebracht, vakmensen waar we ons hele leven lang al mee dwepen en waarvan de groezelig geworden foto's boven ons bed hangen, dit omdat ze van de hoed en de rand weten, omdat ze weten hoe het haasje hoest. Maar weet u door welke personen de jury wordt gevormd? Het vaste panel van auteurs en journalisten wordt dit jaar aangevuld met enkele
culinaire specialisten. De Morgen-journalist en jurylid uit Mijn Restaurant Yves Desmet, de groenspecialist Angelo Dorny en Wim Ballieu, televisiekok bekend van Goe Gebakken.
Kijk, dit is alweer een flagrant voorbeeld van hoe de gastronomische sector dagelijks wordt gehoereerd. Gastronomie, koken, het wordt helemaal niet serieus genomen. Het is gewoon een hype waarop je kunt inspelen en als specialisten terzake halen we er een groenspecialist bij, ter rechterzijde geflankeerd door een "televisiekok" die geen ei kan bakken, ter linkerzijde door een journalist die het gastronomische vakgebied vermoedelijk onder de knie kreeg omdat hij in zijn kinderjaren wel eens met opa en oma mee uit eten werd genomen. België op z'n smalst, de verloedering op z'n breedst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten