Altijd maar opnieuw wordt er bij ons ingehamerd dat we zuinig moeten zijn op onze planeet. Van regeringen via handelaren in windmolens tot actiegroepjes, iedereen is er mee bezig. Van zure regen gingen we naar neutronenbommen en via het broeikaseffect en het gat in de ozonlaag kwamen we bij de opwarming van de aarde terecht. En toen, na een koude winter, heette het ineens geen opwarming meer maar klimaatverandering. Als je die lui in hun jezussandalen vraagt waarom we zuinig moeten zijn op moeder aarde, missen ze altijd het goede antwoord. Ze brabbelen dan iets over onze kleinkinderen terwijl ze niet eens kinderen hebben. Of over het stijgen van de zeespiegel terwijl ik op 52 meter boven NAP woon. Of over het uitsterven van de Poolse scheepskees, de Mexicaanse strotvlieger of een ander dier dat we zelfs nog nooit op plaatjes heb gezien. Waarom altijd van die wazige lullige redenen aangeven? Hebben ze dan geen enkele fantasie?
Ik zal u een heel goede reden geven waarom we de aarde moeten koesteren. De aarde is de enige planeet in ons melkwegstelsel waar je de combinatie van chocolade, foie gras, banketbakkersroom, sauce périgueux en whisky tegenkomt. Dàt is reden genoeg, zou ik zeggen, om in zonnepanelen te investeren. Maar ja, nu ik er over nadenk, is de aarde ook de enige planeet waar je zowel filialen van McDonalds als flesjes truffelolie tegenkomt. Toch maar de zeespiegel verhogen?
U ziet dat Overpeinzingen altijd weer nieuwe vragen oproepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten