Geile sauzen

Nadat ik het afgelopen maandag tijdens het sterrenfestival in Okura Amsterdam over Geile Sauzen had, leek er een bom te ontploffen. Op hoeveel sites en tweets het begrip Geile Saus sindsdien verscheen, is niet te tellen. De vraag wordt me nu gesteld: wat bedoel je er eigenljik precies mee? Hier nog eens alles op een rijtje.
Waar ik ronduit een hekel aan heb, is het huidige druppeltjescultuurtje. Op je bord liggen drie kleine druppeltjes saus. Als je geluk hebt, heeft de gastheer geknoeid en word je op nog een extra druppeltje getracteerd. Of van de saus wordt een streep op je bord gekwast. Allemeel heel leuk en heel mooi, maar wat moet ik ermee? Helemaal niets dus. Dat de druppeltjes alleen een decoratief doel hebben, ach, dat hoeft op zich niet erg te zijn. Maar geef me dan aub wel een saucière waaruit ik zelf kan lepelen.
Een saucière op tafel, een sauslepel op tafel, dat is waar ik van droom. And I'am not the only one. Wat moet er in die saucière zitten? Geile saus dus. Een ingekookte saus met een diepgang waarin een spannend jongensboek aan smaken te vinden is. Lekker plakkerig in de mond zodat je gehemelte aan je onderkiezen blijft hangen. Blinkend als een spiegel door de montage met een klontje koude boter. U weet drommelsgoed wat ik bedoel.