Vandaag werd ik letterlijk gestalkt. Maar liefst achtentwintig mailtjes ontving ik van slimmertjes die het adres van voetbalclub CVV op internet hadden ontdekt. Ja hallo. Zien jullie me voor seniel aan omdat dat eventueel mogelijkerwijze indien pech bij mijn leeftijd zou kunnen passen? Goegelen kan ik ook. Waarom ik de oproep deed, is omdat er tal van clubs CVV heten, ook in het Rotterdamse. Het enige Rotterdamse aanknopingspunt is een stempeltje van de fotograaf, dus ben ik niet zeker van het adres. Anders zou ik de foto wel hebben opgestuurd. Welke CVV had in de zeventiger jaren een scorebord met Jägermeister-reclame? En is er een e-mail adres? De eerst die deze twee vragen kan beantwoorden, krijgt van mij de nieuwe kokspincet Queezer kado.
A propos, ik ben vanmiddag in Saint-Pompon gearriveerd. Voor de ruim 900 kilometer had ik zo'n 11 uur nodig dankzij het gigantisch slechte weer onderweg. Maar geen regen in Saint-Pompon. Het was hier vanmiddag windstil en 31°C, geen wolkje te zien.
Alle honderdjarigen (8 stuks op 80 inwoners = 10% van de bevolking!) bleken gelukkig nog in leven, ze bereiden zich mentaal en fysiek voor op de druivenpluk van volgende week, ze oefenen tezamen op het marktpleintje.
Onderweg viel me iets op. Momenteel wemelt het in Frankrijk van de mobilhomes met Belgische en Nederlandse nummerplaat. Nog nooit eerder zo veel van die witte dingen gezien half september. Het zijn de babyboomers die van hun zojuist verworven pensioen genieten. Vorig jaar schreef ik er op dit blog een column over: de senioren als toekomstige interessante doelgroep. Maar dat alles zó snel zou gaan, had ik niet verwacht.
In elk geval moeten die gepensioneerde sleurhutters blij zijn dat ze in het land van Sarkozy niet tot de Roma behoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten