LANG LEVE DE OPWARMING

Het is zondag 31 oktober, nu niet bepaald een dag waarop je mooi weer verwacht. En toch spelen de zonnestralen met de gouden en rode herfstbladeren, ik ben echt blij dat ik in de bossen woon. Overmorgen is Carine jarig, het is niet voor te stellen dat zij tijdens een sneeuwstorm geboren werd. Het klimaat lijkt wel degelijk veranderd te zijn, groene lieden wijzen meteen naar broeikaseffecten. Ik ben het niet bij voorbaat met hen eens, want in de loop der tijden wisselde het klimaat voortdurend. Wanneer we naar de afgelopen 2000 jaar kijken, voor moeder aarde is dat nog geen fractie van een seconde, zien we dat er veel gebeurde.

Toen de Romeinen in de lage landen verschenen, liepen ze met blote armen en benen rond en sliepen ze in luchtige tenten. Het was toen relatief warm bij ons. Bekend is dat het waterpeil toen veel lager was, hun fort Brittenburg ligt tegenwoordig ver in zee. Tussen de derde en tiende eeuw waren de lage landen grotendeels door de zee ingenomen. Van het huidige Holland bestond toen slechts een duinenrij.

Kijken we naar de schilderijen van de meesters uit de zestiende en zeventiende eeuw, dan zien we veel winterse taferelen. Niet verwonderlijk, want er was toen een "kleine ijstijd" aan de gang. Ook in de eerste helft van de twintigste eeuw was er een kleine ijstijd, hoewel iets milder. Streekromans uit die tijd, bijvoorbeeld van de Brabantse Anton Coolen, spelen zich vaak af in de bittere kou. Geen wonder dat alle turf in de Peel in korte tijd werd afgegraven.

Zo kan je nog wel even door gaan, er zijn massa's bewijzen voor snelle klimaatveranderingen op momenten dat er nog geen fabrieken en auto's waren.

Maar wanneer het nu gemiddeld een graadje warmer wordt, weten de groenen meteen de boosdoener aan te wijzen. Daar zijn ze overigens niet al te consequent in, want als we de CO2 uitstoot heftig zouden willen verminderen, zijn kerncentrales de aangewezen oplossing. Maar daar rust een taboe op. Ze willen een land dat barst van de windmolens en zonnepanelen, terwijl we daar hooguit een paar procent van onze energiebehoefte uit kunnen putten.

Bon, het wordt dus warmer en dat zien we om ons heen. Ongetwijfeld zal de zeespiegel gaan stijgen en ongetwijfeld zullen we daar maatregelen voor moeten nemen. Ikzelf woon 21 meter boven NAP, dus verwacht ik niet dat ik tijdens mijn leven nog natte voeten zal krijgen. Dat kan trouwens al een voordeel zijn, hooggelegen grond kan wel eens in waarde gaan stijgen.

Maar het grootste voordeel van de opwarming is toch wel voor de horeca weggelegd. De jaarlijkse drie terrasjesdagen worden er dertig of misschien wel zestig. De Nederlandse, Belgische en Noord-Franse kust worden straks internationale trekpleisters van allure. De Spanjaarden, Italianen en Grieken komen straks bij ons zonnebaden in plaats van wij bij hen. De wereld zal worden omgekeerd en de horeca spint er garen bij. Dat kan ik geen somber vooruitzicht vinden. Ook de leveranciers van parasols, terrasmeubilair, rosé wijnen, ijsblokjesmachines, koelemmers en koelkasten zullen er wel bij varen. Lang leve de opwarming.

Op het plaatje ziet u de lage landen in het eerste millennium.