De bloembak van onze buurvrouw

In Saint-Pompon hebben we een overbuurvouw die een hele mooie bloembak voor haar huis heeft staan. Deze is uitgehouwen uit één stuk natuursteen en vermoedelijk al heel oud. Vroeger dronken de ons straatje passerende ezels en paarden er water uit. Alors, wij kijken op deze bloembak uit, helaas groeide er alleen onkruid in, van brandnetel tot paardenbloem. Dat was de reden waarom Carine de buurvrouw ooit aanbood om de bak op onze kosten te voorzien van diverse fleurigheden. Op dat moment leek het of de pleuris uitbrak. Mais non! We moeten de natuur haar gang laten gaan en toevalligheden afwachten! Dat deed Carine dus. Meermaals per jaar plant ze stiekem een bloembol in de bak, plaatst ze een stekje of gooit ze er enkele zaadjes in. En zie, de bloembak van de buurvrouw werd fleuriger en fleuriger. Het werd een weldaad om de kleurenpracht te overzien en de hele buurt kreeg er lol in. Het leek wel een wonder, zoiets als de verschijning van de een of andere heilige maagd. Het is nu volop lente, vandaag is het 24 graden. De bak puilt uit van de bloemen, reden waarom Carine aan de buurvrouw vroeg of ze er enkele mocht plukken. Wederom brak de pleuris uit. Mais non! We moeten de natuur haar gang laten gaan. Je ziet dat het lukt, orakelde buurvrouw, door toevallige zaadjes die met de wind worden meegevoerd, krijg je un resultat ni quel. Dat de zaadjes van een tulp knolvormig en 50 gram zwaar zijn en zich dus niet snel door de wind laten transporteren, daar denkt buurvrouw niet zo bij na.
Ook ikzelf doe in bloemen, niet bij de buurvrouw maar onderweg. Dat begon vele jaren geleden heel toevallig: ik gooide wat zonnebloempitten in de middenberm van de snelweg tussen Antwerpen en Eindhoven. O wat heb ik daar een plezier aan beleefd! Zelfs ging ik zondagse autoritjes maken om de stand van mijn plantage te bezien. Sindsdien heb ik de gewoonte om zakjes bloemzaad te kopen om die in mijn auto te reserveren. Wanneer ik tussen het noorden en het zuiden rijd, trakteer ik daar een parking of een stukje middenberm mee. Die dingen zijn alijd zo saai. Maar zie, door een onnozel zakje zaad kunnen attractieve bloemperkjes ontstaan die vanzelf verdergroeien. Vermoedelijk zullen Monsieur Sarkozi en zijn minister van verkeer niet weten welke weldoener de Franse snelwegen opfleurt, ik zal ze eens een brief schrijven. Wellicht word ik dan opgenomen in de Legion d'Honneur.
Wilt u dat de aardbol er beter en vriendelijker uitziet? Doe dan zoals wij. Een zakje bloemzaad kost minder dan twee euro en voor dat geld heb je het gevoel dat je voor sinterklaas speelt. Een goed gevoel voor minder dan twee euro, wie zou daar niet voor kiezen?