Fred Dijsselbloem van Euro-Toques Nederland stuurde ons een mail (vermoedelijk naar aanleiding van het feit dat we in Saisonnier over Knorr convenience publiceerden) waarvan ik u de tekst niet wil onthouden. Maar vervolgens wil ik er ook een antwoord op geven.
De tekst van Dijsselbloem: "Grote convenience producenten zien maar wat graag dat koks zich met hun producten demonstreren, de kookprogramma's op de commerciële omroepen laten het ons dagelijks zien. Dit dikwijls versluierd in de gebruikte producten of inzoomen op een product tijdens het inkopen. Toch blijft het kennelijk verleidelijk van een blad voor koks dat zich juist presenteert als de top om met levensmiddelenconcerns een verbintenis aan te gaan. Natuurlijk ga je dan wel nar buiten toe met het verhaal dat er helemaal geen schadelijke stoffen in die convenience producten zitten, dat je met een beetje fantasie van alles toe kan voegen om er zo je eigen product van te maken. Maar feit blijft dat als je zeker aan de hand van het boekje van Corrine Gouget "Wat zit er in uw eten", in Nederland uitgebracht door Will Janssen, eens goed naar die producten kijkt, je toch dingen tegenkomt waar je gezondheid niet blij van wordt om maar niet te spreken van de verarming van ons mooie vak. Gelukkig zijn er ook nog koks die wel vasthouden aan hun principes en er is nog een club, waar van de leden dit ook daadwerkelijk uitdragen en steeds meer gasten dit in gaan zien en ook waarderen."
Hier is mijn reactie:
Wat is convenience? Een samengesteld product dat door een ander (dus buiten je eigen keuken) wordt gemaakt. Bij sommige convenience staan we helemaal niet stil, bij welke club we ook horen. Het kan soms beter zijn om goed brood bij de warme bakker te kopen in plaats van zelf te prutsen. Het is geen schande om mooi roomijs aan te kopen wanneer je zelf geen ijsmachine hebt. Zo kan ik nog wel even doorgaan en dat heeft niets met de verarming van een mooi vak te maken. Wie slijpt zelf zijn rijst, wie brandt zelf zijn koffie? Dat zijn zeldzaamheden. Met goede convenience hoeft niets mis te zijn. Wat is daarvoor het criterium? In mijn beleving is goede convenience iets dat gemaakt is zoals je het zelf zou willen maken. De advertenties van Knorr heb ik jarenlang botweg geweigerd omdat de producten niet voldeden aan mijn criteria. Het roer is bij Unilever echter volledig omgegooid, de producten waar we in Saisonnier over schreven, zijn volgens mij juweeltjes geworden die wel degelijk aan de criteria voor goede convenience voldoen. Het boekje van Corine Gouget maakt op mij hier weinig indruk, als afgestudeerd voedingsmiddelentechnoloog kan ik heel goed zelf inschatten of een product correct is of niet. De wereld is nog steeds boordevol slechte convenience en dat zal voorlopig helaas wel zo blijven. Voor slechte convenience is een Saisonnier geen plaats en ook dat zal zo blijven. Maar wanneer een fabrikant de goede weg inslaat, mag dat worden beloond. Het is vervolgens aan onze lezers om hun eigen keuze te maken. Maar dan wel een gefundeerde keuze die niet alleen te maken heeft met emotie, ook met de eigen mogelijkheden en redelijkheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten