Vandaag was Paul Holirook bij ons op bezoek. Paul leerde ik enkele tientallen jaren geleden kennen als autoriteit en dus luisterde ik ademloos naar zijn verhaal.
Tegenwoordig hebben enkele supermarktketens aanbiedingen: zes flessen wijn voor een tientje. Wat is daar logisch aan? Tel even met me mee.
Zes flessen voor een tientje betekent € 1,66 per stuk.
Daar gaat 19% btw vanaf, blijft € 1,40.
De accijnzen willen 53 cent, het productschap 2 cent en de verwijderingsbijdrage bedraagt 3 cent. Blijft over € 0,82.
De fles, de doos, het etiket, de kurk en de capsule kosten (uiterst marginaal gerekend) 15 cent. Blijft over € 0,68.
Het vervoer van Spanje naar het noorden kost gemiddeld 12 cent per fles. Blijft over € 0,56.
De fles staat nu in het distributiecentrum van de importeur, maar moet vervoerd worden naar het d.c. van de supermarktorganisatie. Hiervoor wordt algemeen 9 cent voor gecalculeerd. Blijft over € 0,47.
Houd dit cijfer even in gedachten, want hiervan moet nog een en ander worden betaald. De wijnboer, zo is bekend, wil voor zijn wijn tussen 17 en 42 cent. De importeur rekent in dit goedkope doorstoot-geval een marge van 15 cent. De supermarkt tenslotte wenst een marge van 0 tot 15 cent. Dit wil zeggen dat óf de wijnboer, óf de importeur, óf de supermarkt een verlies neemt. Naar die drie partijen kijken we even. Waarom zou een wijnboer tegen 0 willen verkopen? Onlogisch. Waarom zou de importeur zaken doen zonder marge? Onlogisch. Waarom zou de supermarkt het verlies willen nemen? Eveneens onlogisch, want er zijn tienduizenden wijnboeren en honderden importeurs. Het antwoord zullen we, vrees ik, nooit kennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten