Tsja, ik ben maar weer eens jarig vandaag. Dat is altijd op het moment dat de eerste boomblaadjes zijn verschenen en de asperges wel willen maar nog niet kunnen. Letterlijk 61 lentes tel ik nu. Voor velen zal dat een onvoorstelbaar oude leeftijd lijken, ik zweer u, binnenkort zult u ook zo ver zijn. Ik ben met mijn huidige leeftijd dik tevreden. De kracht en potentie zijn er nog volop (hoewel ik me gun om 's ochtends een uurtje later te beginnen) en de levenservaring heeft hopelijk enige wijsheid meegebracht. Eigenlijk, zo overdenk ik nu, ben ik altijd al met mijn leeftijd tevreden geweest. Dat zal wel ooit gaan veranderen, dus vlieg ik er nog eens lekker in. Niet wil ik straks terugkijken op een zeventigjarige periode waarin ik te weinig heb gedaan, te veel heb laten liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten