Window dressing?

Sodexo stuurde me een persbericht met de mededeling dat ze vijftien vissoorten van haar menu gaat weren, die met uitsterven zijn bedreigd. Dat klinkt me een beetje als window dressing, want het zal voor de keuken ongetwijfeld geen grote ramp betekenen als er geen kousebandvis, haai of grenadier meer binnenkomt. Twijfelachtig vind ik dat ook de victoriabaars (nijlbaars) in het rijtje van vijftien is opgenomen. Dit beest, dat twee meter lang en 200 kilo zwaar kan worden, is een echte rover die alles vreet wat beweegt. In de jaren '50 werd hij uitgezet in het Victoriameer om de visserij aan te moedigen. Enkele jaren later had hij àlle vissen van de enorme binnenzee verzwolgen, honderden inheemse vissoorten waren toen uitgestorven, voor de visserij was het een ramp. Ook deed de baars het ecosysteem geen goed. Het is namelijk een vette vis die zich moeilijk laat drogen. Gevolg was dat de vraag naar brandhout steeg en rondom het meer een sterke ontbossing op gang kwam. En juist dàt beest moeten we nu gaan pamperen?
Daar komt nog bij dat de meeste victoriabaars die op de markt komt, afkomstig is van kwekerijen. Het lijkt mij een heel merkwaardige bezigheid om kweekvissen te gaan beschermen. Dit met uitzondering van de paling, want gekweekte paling is afkomstig van wilde glasaaltjes die bij de riviermondingen gevangen worden.