Reactie van de grootmeester

Enkele dagen geleden sprak ik de hoop uit dat de nieuwe ster plus winnaar van de Prix Taittanger Lars van Galen met beide voetjes op de grond zou blijven. Hans Snijders stuurde me vandaag zijn recatie:

"Als een van de oud-mentoren van Lars wil ik wel op je overpeinzing reageren.De badkamerspiegel heeft Lars bij Château Neercanne nooit gezien en ook zal hij er nooit een gaan aanschaffen. Lars kennende, ben ik hier totaal niet bang voor. Hij weet als geen andere dat hoge bomen wind vangen en kunnen omvallen. Als hij bv naar een wedstrijd gaat dan is alles tot in detail doordacht en ingevuld. Niets is aan toeval overgelaten en dit vergt natuurlijk een gigantisch inleving naar de wedstrijd toe. Dit valt onder zijn professionaliteit. Hij weet hoe het balletje moet rollen en heeft goed gekeken hier op de berg. Al bij al Norbert, je hoeft niet bang te zijn."

Tot zover Hans Snijders. Vrijdagavond was ik in Landhuishotel Bloemenbeek (slik, bijna 300 km rijden) om Lars te feliciteren. Er was een gigantische receptie met wel 500 gasten voor Lars opgezet, de harmonie blies een ode, enzovoort. In dat tumult nam Lars me even apart. Hij bezwoer me dat hij nooit zou worden als sommige anderen. Maar het verhaaltje op mijn blog had hij erg op prijs gesteld, zo legde hij uit, want daarmee kon hij aan zijn brigade dezelfde boodschap overbrengen: voetjes op de grond.

Twee Amis Saisonnier. Hans Snijders die na 25 jaar onafgebroken (!) een ster nog steeds niet in de badkamerspiegel kijkt, zijn jongere collega Lars die dat nooit zal doen. Zo moet het zijn.