Zie hier een lezersreactie op mijn overpeinzing over digitale magazines:
"Goedemiddag! Heb wederom met plezier de bovenstaande overpeinzing gelezen, maar wil hierover graag het volgende kwijt: Terecht wordt aangegeven ´´ Je kunt nu eenmaal moeilijk stil blijven staan waar anderen bewegen´´ en verbaas me er dan ook over dat u nog steeds van mening bent dat Saisonnier zal overleven doordat het als ´bewaarmagazine´ wordt gezien. Denk zelf namelijk van niet…. Heb onlangs mijn P&D abonnement opgezegd na 20 exemplaren te hebben ontvangen en gelezen. Heb uw collega schriftelijk aangegeven graag weer abonnee te worden indien het magazine digitaal verschijnt. Saisonnier blijf ik vooralsnog trouw, alhoewel ik vind dat dit meer en meer opschuift naar een (veredelde doch zeer fraai vormgegeven en uitgevoerde!) reclamecourant . Er liggen legio mogelijkheden in het verschiet, kijk inderdaad naar uw collega van FoodInspirations hoe het zou kunnen. Echter zou ik ( en ik denk velen met mij) bijvoorbeeld een digitale versie plus het jaarlijkse P&D of Saisonnier boek".Ik ben inderdaad van mening dat Saisonnier en onze andere magazines in papieren vorm zullen blijven bestaan, dit vooral omdat wij geen nieuwswaarde vertegenwoordigen. Na precies vijftien jaar zie ik onze uitgeverij nog steeds groeien en bloeien, daar waar diverse collega's een strijd leveren om hun bestaan. Dat de betreffende lezer zijn P&D abonnement na twintig nummers opzegt, bewijst mij niets. In de vijf jaar dat P&D bestaat, hebben we het tot 19.000 lezers gebracht, over het algemeen fanatieke lezers. 19.000 vakbladen, die voor consumenten totaal ongeschikt zijn, en dat in een piepklein taalgebiedje... Je hoeft geen rekenwonder te zijn om te constateren dat dit iets betekent. Veel betekent.
Wat Saisonnier betreft, valt het woord "veredelde reclamecourant". Dat maakt mij boos. Zeer boos. Deze betreffende (anonieme) lezer kan mijn een groot plezier doen door ook zijn/haar abonnement op Saisonnier op te zeggen. Want, geachte heer of mevrouw, ik en mijn fanatieke team zijn niet graag dag en nacht bezig voor mensen zoals u, we hebben wel iets anders te doen.
Reclamecourant verdorie. Ik heb het al vaker uitgelegd en zal het nog één keer doen. De abonnees op Saisonnier of P&D betalen welgeteld 32 euro per jaar. Dat is nauwelijks voldoende om onze verpakkings-, etiketterings-, verzendings- en administratiekosten te dekken. De volledige magazines, superkwalitatief uitgevoerd, zelfs linnen gebonden, worden volledig betaald door de adverteerders. Dit terwijl onze verhouding redactioneel/advertenties zéér strikt is, onvergelijkbaar met welk ander magazine dan ook. Wie heeft de euvele moed om het woord reclamecourant in de mond te nemen? Mocht u niet anoniem zijn, ik zou u persoonlijk op uw smoel slaan. Tussen de ogen. En daarna nóg een keer, uit puur plezier.
Maar ik kan u, beste lezers, een geheimpje verklappen. We hebben een crack aangenomen die druk bezig is om onze eigen digitale magazines gestalte te geven, ik ben niet gek. Maar ik hoop dat we de identiteit van de anonieme reageerder tijdig zullen kennen. Die krijgt namelijk geen abonnement. Over mijn lijk.
Vrij goedkoop van de persoon om een anonieme reactie te plaatsen, dat zegt mij genoeg!Als je, je naam niet onder een reactie durft te zetten, reageer dan niet op een artikel.
BeantwoordenVerwijderenGa zo door Norbert, ik ben nog steeds elke keer heel blij als Saisonnier op mijn deurmat valt en hij ligt hier bij KookaandeZaan samen met andere uitgaven dan ook fijn bij het leesmateriaal voor mijn gasten. Omdat ik er trots op ben, trots op mijn vak en trots op de prfessionele wijze waarop jij dat weer weet te geven! Digitale magazines blader ik door en delete ik, zelden zijn ze de moeite waard van uitgebreid lezen, laat staan bewaren! Ga daarom vooral zo door met dit eerbetoon aan ons mooie vak!
BeantwoordenVerwijderenbeste Norbert ik voel pure passie. dit komt uit het hart je kan het niet beter vertellen. RESPECT.
BeantwoordenVerwijderenGroet Stephan Nijst
Goedemorgen,
BeantwoordenVerwijderenBlijkens uw emotionele weerwoord op mijn reactie, heb ik een gevoelige snaar geraakt.
Voor iemand die ook culinaire gastvrijheid propageert vind ik overigens uw reactie jegens iemand die al ca. 10 jaar abonnee is redelijk stuitend, of slaat u iedereen ‘ met plezier op zijn smoel’ waarmee u het niet eens bent of in uw ogen oneigenlijke kritiek levert?
Wellicht is het u ontgaan dat ik u van opbouwende kritiek heb voorzien en heb aangegeven dat er weldegelijk een digitale markt bestaat?
Wellicht hebt u het alleenrecht op leveren van een kritische noot?
Tenslotte: mijn reactie is niet anoniem geschreven, maar weldegelijk ondertekend. Een telefoonnummer en zet ik nimmer onder een brief of digitale reactie, tenzij het een sollicitatiebrief betreft….
Tenslotte….. ik blijf natuurlijk gewoon abonnee, zeker tot de digitale Saisonnier verschijnt… Kan niet wachten tot het zover is !
Met vriendelijke groet,
W. van Beek
Dag heer Norbert,
BeantwoordenVerwijderenLees natuurlijk dagelijks uw stukjes (jes, is niet denigrerend bedoeld, weet best wat voor tijd er in gaat zitten) op website de kookcommune. Soms denk ik “ik moet reageren” maar dan komt er iets tussen en raakt het op de achtergrond. Maar heden heb ik geen afspraken, ook niet met Cees Helder en het is rot weer dus wat doe je dan? Juist… wat e-mails beantwoorden en dan toch maar een reactie aan u, nu ja misschien geen reactie maar iets ter overweging. Het handelt zich hier om “Norbert is boos” en dat kan ik begrijpen. Toch heeft de door u aangehaalde schrijver W.v.Beek u, misschien wel ongewild, ergens op gewezen. In het bericht en ik weet wel dat u er ook reeds uw medewerking aan verleent komt een
verwijzing naar Food Inspiration voor en ook dat u een crack hebt aangenomen om zich bezig te gaan houden met het ontwikkelen van een digitaal magazine.
Via de bovenstaande omweg kom ik nu eindelijk tot mijn punt. Food Inspiration is een geweldig, schitterend, hip etc. (en dit meen ik echt!) digitaal magazine.
Veel spektakel maar ook goede artikelen… alleen wil ik er van genieten dan moet ik dit achter mijn desk- of laptop doen want op een iphone of ipad van apple werkt het niet (FLASH). Dus dat doe ik dan ook. Maar meestal is dat voor één keer en daarna niet meer. Nu ben ik van een generatie die graag een boek of een blad in de hand houd en dan lekker ga zitten lezen, niets is fijner. Wil men dan toch elektronisch bezig zijn dan wordt dit het best benaderd door de e-readers en ipads. Die dus ook al veelvuldig worden gebruikt. Dus mijn vraag (uw overweging) is: wat gaat er gebeuren? Wordt het een e-magazine wat mensen ook kunnen verzamelen (met eventueel abonnement) of Food Inspiration achtig? Of beide?
Wel, dit was het dan, fijn weekend
Frans Bast
Beste Frans,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je uitgebreide reactie. Ik ben het met je eens over wat je over Food Inspiration Magazine zegt, sterker nog, ik ben er jaloers op. Maar dat wil niet zeggen (en dat was mijn betoog) dat ik bang ben voor de teloorgang van Saisonnier en P&D, allesbehalve, integendeel.
Wijzelf zijn op de achtergrond hard bezig. Ik ken niet alle details, maar vermoed dat wij zodra we digitaal gaan, wel degelijk aan Ipad zullen denken.
Als wij digitaal op de markt komen, zal dat niet zijn om een nieuw magazine neer te zetten. Eerder denken wij aan een manier van communiceren om de lange periodes tussen onze papieren verschijningsdata te overbruggen. Een concept dat ik in mijn hoofd heb bijvoorbeeld, is reportages van reportages te maken, dus met onze redacteuren en fotografen over de schouder meekijken naar hun werk.
Culinaire groet,
Norbert