We gingen er altijd van uit dat sommeliers brave koorknaapjes waren die 's zondags naar de kerk gaan, 's zaterdags de mastworp beoefenen bij hun padvindersclubje, 's maandags hun zieke tante bezoeken en de rest van hun tijd bezig zijn om hun bazen en klanten van rijkelijk vocht te bedienen. Aan dat beeld gaat niets veranderen, ze zijn nu eenmaal zo, het is wellicht een kwestie van genetische aanleg. Maar pas op! Kerkbezoeken, mastworpen en zieke tantes kunnen bij sommigen een camouflage zijn voor geheel andere praktijken. Terwijl u denkt dat ze zich in de mastworp bekwamen, kunnen ze in de kelder zitten om een eigen wijnkaart samen te stellen. Terwijl u in de kerk zit, kunnen ze de geselecteerde flessen via de trap naar een gereedstaand bestelwagentje zeulen. En terwijl u denkt dat ze hun zieke tante met een wekelijks bezoek vereren, kunnen ze een deal sluiten met een duistere bevriende wijnhandelaar. Dat laatste is trouwens niet geheel onwaarschijnlijk, want duistere bevriende wijnhandelaren zijn er in overvloed. Het gevolg van dit blindelingse vertrouwen dat u in uw sommelier stelt, daar kan de beroemde Brusselse restaurateur Jean-Pierre Bruneau over meepraten. Nadat zijn sommelier spoorloos verdwenen was en ook na enkele weken niet op het appèl verscheen, ging Bruneau eens in de kelder kijken. Daar ontdekte hij dat 1800 van zijn duurste flessen spoorloos verdwenen waren. Schade 400.000 euro. Dat schrijft althans de Belgische kwaliteitskrant La Dernière Heure.
Wat kunnen we hieruit leren?
1. Vertrouw geen kerkbezoeken.
2. Wees argwanig als het om sommeliers gaat die tevens bij de boyscouts zitten.
3. Twijfel aan 's mensen liefde jegens zieke tantes.
4. Controleer uw kelder regelmatig.
5. Ontsteek alle blauwe zwaailichten en rode knipperlampen wanneer uw sommelier niet op het appèl verschijnt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten