Peulvruchten

Gisteren heb ik de verre reis ondernomen naar Lutjewinkel, een gehucht in West-Friesland. Daar woont de familie Smak, die zich al vele generaties in de teelt van peulvruchten specialiseert. Kievitsbonen, schokkers, krombekbonen, citroenbonen, ze worden rond Lutjewinkel nog allemaal geteeld. Voor het begin van de teelttraditie moeten we terug gaan naar de Gouden Eeuw, toen de VOC in de haven van het nabijgelegen Hoorn schepen uitrustte om in verre landen op specerijenjacht te gaan. Bonen waren toen iets nieuws, ze waren enkele jaren daarvoor in Zuid-Amerika ontdekt. Peulvruchten barsten van de eiwitten en zijn zeer lang houdbaar. Je kunt ze desnoods weken en koken in zeewater, vandaar dat de Hollandse scheepsbemanningen bijna altijd bonen aten. Enfin, de familie Smak teelt ze, sorteert ze en laat ze drogen. Duidelijk komt naar voren dat peulvruchten ondanks hun lange houdbaarheid eienlijk echte seizoensproducten zijn. Ze zijn op hun allerbest in de maanden januari en februari na de oogst. Dat komt heel goed uit, want laat dat nu net de periode zijn waarin veel chefs naar producten hunkeren.
In de komende herfstuitgave van Culinaire Saisonnier (uitgifte half september) zetten we de meest uiteenlopende peulvruchten diepgaand op een rijtje.