Velen dromen ervan. Weg van de hectiek, lekker gaan koken ergens in Frankrijk. Er staan tienduizenden leuke pandjes leeg die bijna niets kosten. Gelukkig blijft het meestal bij een droom, want vaak wordt de praktijk een nachtmerrie. Naar Frankrijk gaan, is niet zo romantisch dan het lijkt. Slechts een enkeling weet er te overleven en kan er zelfs succes te hebben. Kijk maar naar de Belg Wout Bru of de Nederlander Raoul Reichrath die het in Frankrijk tot sterren hebben geschopt. Het zijn regelrechte uitzonderingen.
Als je gaat koken in Frankrijk, ga je je richten op het lokale publiek of op de toeristen, beiden zijn van de ergste soort. Om met het lokale publiek te beginnen, dat accepteert al moeilijk buitenlanders. De Fransen zitten niet te wachten op de liflafjescultuur van het noorden, ze willen gewoon lekker eten voor heel weinig geld. Zoals ik al eerder schreef, is een prijs van 12 euro voor 5 gangen het gangbare tarief. Voor dat geld is de gemiddelde chef uit de lage landen niet eens in staat om een voorgerechtje te maken. Dat komt omdat wij heel anders doen en denken, anders zijn opgevoed. De Franse chefs leerden van hun vader hoe ze voor drie dubbeltjes een voorgerecht kunnen maken. De enige manier om je hieraan te onttrekken, is op sterrenniveau werken. Maar pas op, de markt daarvoor is in Frankrijk enorm klein. De toeristen vormen zo mogelijk een nog veel erger publiek. Voor hen is 12 euro eigenlijk al teveel. Bovendien willen ze alleen maar de rotzooi eten die ze van thuis kennen en hebben ze het hoogste woord. De Vlaming of Nederlander die in een Frans toeristengebied een frietkot opent, is koopman. Hij kan rijk worden. Maar ja, rijk worden van frieten, kroketten en frikandellen kan je in het noorden ook, daar hoef je niet voor te verhuizen.
Het grote punt dat je moet maken als je naar Frankrijk vertrekt, is dat je een totaal ander leven moet beginnen. Een leven dat geen cent kost, zoals de Fransen leven. Alle luxe overboord. Vroeg naar bed om electriciteit te sparen. Geen cv maar gezellig dicht tegen een houtvuurtje. Alleen eten wat er vandaag in de moestuin groeit. Alleen op zondag vlees in de pot. Van vijfmaal daags groentensoep plus een stuk brood kan je ook in leven blijven. Honger hebben als je vandaag geen omzet had, feesten als er honderd euro in de kassa zit. Kortom een leven leiden van zwart-wit. Wil je zo'n leven? Kan je zo leven? Heb je een partner die dat ook kan?
Op het tv-programma "Ik vertrek" zie je allerlei vogels die op basis van een romantische vakantie ervaring besluiten om een ander leven te gaan leiden. De uitkomsten zijn op tv veel positiever dan in werkelijkheid. Vergelijk het met tv-programma's waarin mensen een restaurant openen. Het oogt allemaal gezellig, het lijkt allemaal succesvol. Maar nauwelijks een jaar nadat het tv-programma is afgelopen, zijn de meesten failliet of erger.
Af en toe wordt ik benaderd door mensen die prachtige buitenlandse plannen hebben. Meestal (niet altijd) boor ik hun plannen diep de grond in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten